Política
Un espazo para pensar a Galiza que está a chegar

O espazo de produción crítica Clara Corbelhe organiza o vindeiro sábado 7 de outubro no Pazo da Cultura de Pontevedra unha xornada de diálogo, reflexión e estudo baixo o título O político e os seus limites: olladas desde a Galiza contemporánea.

Dende a organización sinalan que no contexto de polarización política como o actual urxe pensar de xeito multidisciplinar o que é o político na Galiza de 2023. É por iso que organizaron estas xornadas para abordar diversas cuestións en diferentes mesas onde participarán, entre outras persoas Borxa Colmenero, Daniela Ferrández, Ana Durán Penabad, Brais Estévez Vilariño, Helena Martínez, Ana Cabana, Albert Botran e Antom Santos.

A xornada pretende reflectir e artellar respostas colectivas a varias preguntas. En que aspectos do político se tería que concentrar unha política soberanista galega chamada a confrontar de maneira efectiva ao capitalismo? Ou ben, cales son as cuestións políticas que artellan, si é que as hai, as diversas loitas galegas. Tanto polo territorio, coma pola seguridade laboral e contra a precariedade, ou pola supervivencia da lingua? Outra cuestión relacionada con isto é se podemos pensar nunha política antagonista para a defensa da nosa soberanía social, cultural e nacional fronte a un españolismo cada vez máis radicalizado? Con este obxectivo fan un chamamento para participar das xornadas a persoal investigador, activistas de movementos sociais e políticos de base, académicos e estudantes de todas as áreas do coñecemento para pensar a Galiza que está a chegar.

O espazo Clara Corbelhe

Definense coma una espazo para o pensamento crítico galego que naceu coma unha revista dixital orientada a publicar artigos de divulgación sobre diversas temáticas: socioloxía, historía, dereito, antropoloxía, etc. Organizánse en grupos de traballo e son unhas 20 persoas ás que están detrás da iniciativa, que naceu no 2021 e non para de medrar.

En palabras dun dos seus organizadores, o avogado e profesor Borxa Colmenero, o Espazo Clara Corbelhe naceu para reimaxinar a Galiza que está a chegar: “Na procura dun espazo disonante, heteroxéneo e irreconciliable. Unha axencia de reapropiación de saberes, prácticas e formas de relación e existencia popular, en busca dun instrumento de interpelación, escoita e aprendizaxe. Co obxectivo de ampliar o posible e pensable na crítica”. Na actualidade, logo de dous anos de traballo, continúan publicando a revista dixital, van publicar o terceiro monográfico en papel -onde abordan unha cuestión en profundidade e dende diversas disciplinas- e, no pasado día da patria, publicaron o segundo anuario onde recollen os artigos publicados na revista dixital ao longo do ano.  Agora, están rematando de argallar, xunto coa Editorial Laiovento, unha colección de pensamento crítico galego e xa todas as súas publicacións están dentro da ANECA.

Quen era Clara Corbelhe?

Nas súas investigacións sobre a sociedade labrega da Terra Chá entre os séculos XVIII e XX, o historiador José María Cardesín describiu reiteradamente un grupo social singular: as “caseteiras”. As caseteiras eran mulleres que, por ter fillos fóra do matrimonio, nunca lograron integrarse á institución da familia patriarcal, formando grupos residenciais e (re)produtivos independentes. Poboación flotante, pobre en solemnidade, as caseteiras souberon aproveitar a súa condición de nais solteiras para vivir de forma independente. Con todo, os seus corpos e o seu traballo eran parte do intercambio comunitario.

Clara Corbelhe tiña trinta e cinco anos cando se enfrontou ao home que a deixou embarazada, pedindo ao tribunal que recoñecera á nena que tivera con este. E así comezou a súa vida como caseteira. Sen terra propia, estas mulleres aproveitaban os montes comunais para o pastoreo, para colleitar a palla de trigo que quedaba detrás das casas familiares despois da colleita. Ao dar a luz a fillos non recoñecidos por ningún home, fundaron parellas bastardas, espazos de autonomía, pois había moito traballo para elas.