Medio rural
Habitar o panorama: unha rede de miradas desde o noso rural

Hoxe temos construído a nosa paisaxe. Despois de que o COVID-19 chegara as nosas vidas e con el o distanciamento social, quedámonos fronte a un horizonte insospeitado. Non só sobre o que ía vir, senón sobre o modo en que íamos vivir. Porque un dos grandes problemas da pandemia non estaba localizado só no ámbito da política e a macroeconomía, senón nos enigmas do íntimo, nos modos en que agora tíñamos que resolver o cotián. Os problemas da vida diaria agora se mostraban como un desafío que superaba a súa dimensión práctica. Nos xestos máis simples habitaba a tensión máis vívida entre o público e o privado: unha caricia deixou de ser un xesto que só involucra a dous persoas, para converterse nunha posible causa de risco sanitario que involucra a comunidades enteiras. Ao mellor, hai unha certa repolitización do íntimo. É dicir, recoñecer o valor comunitario das nosas prácticas máis persoais. Con todo, esta posibilidade, que comprende o persoal como obxecto común, tamén podería servir como o terreo máis fértil para a xestión de medidas máis autoritarias e restritivas.

Mais agora decidimos recuperar do íntimo aquelas imaxes que serven para acompañar o encerro. Decidimos recoller a intimidade para devolvela ao mundo público e ofrecer unha forma de acompañamento. Só quédanos habitar o noso panorama. Saír do encerro para andar polo río Mao, festexar no Cebreiro, coñecer un paso para porquiños e celebrar esa outra posibilidade que puxemos en marcha e que nos axuda a responder a unha pregunta tan simple e poderosa: como facemos para vivir agora?

Cunca Recunca. O Ulla dende a ponte colgante do Xirimbao. 

Tania Vieites Liño. Pecha o día en Corvillón (14/04/20). 

Alba Chantada Sineiro. 11 de Abril A augardente do avó. 

Alba Chantada Sineiro. O verán en Xil (Meaño). 

Alba Chantada Sineiro. Piorno en Xil (Meaño), ano 2010. 

Alba Chantada Sineiro. Quedoume esta atrás. Xaneiro de 2020, a Mora na eira. 

Ana Baltasar. O ano pasado, en Febreiro, festexando o meu cumple coas montañas do Cebreiro en Lugo. Lémbroo con moito cariño. 

Anna G. Reig. Fonte da Salud, en Costoia. Ames. 

Artai Fernández Rodríguez. Nevado no río Mao, ao lado de Montederramo. 

Artai Fernández Rodríguez. Vista dende o Pico Sacro, 2016. 

Clau Woolf. De cando atopamos, perdidas monte arriba nalgunha aldea de Ribadeo, un paso para porquiños. 

Concepción Alfaya. Polos fermosos recordos. 

Cristina De Moura Silva. Paseando por Calo (Vimianzo). 

De Peche A Peche. As pequenas hortas nas casas, modestas produccións propias que son o privilexio alimenticio do rural galego. E tamén, se lle cadra, sementes de resistencia para a sobiranía alimentaria. 

Denise B Núñez. Muiños do Batán, camiño inglés. 

Pablo Stiago. O pilón. No lugar de Folarón, parroquia de San Pedro de Farnadeiros, no Corgo. 

Raquel Rodríguez Rodríguez. A última vez que visitei Seceda, no Courel coñecín a esta señora coa que botei unhas parrafadas. 

Sara Martínez Casal. Poza do Penedo, no río Umia, entre Cuntis e Moraña. 

Sara Mormont. Cabalos, Mondoñedo. 

Sara Mormont. Pomar patrimonial. Arcos, Mazaricos. 

Sara Mormont. Rubias, Arzúa.