We can't find the internet
Attempting to reconnect
Something went wrong!
Hang in there while we get back on track
ETA
Herri esaten diogun hori
Eta halako batean marra batek traza egiten du eta historiaren denbora kronologikoak kokatzen gaitu ezaugarri jakin batzuk dituen espazio zehatz batean. Marra bat izan daiteke, adibidez: 2011ko urriak 20. Marra horretan hain justu ere, zerbait lehertzen da. Lehertzen dira ahots, begirada eta jarrera batzuk, eta komunikabideek horiek guztiak bildu eta plasta-plasta-plasta zaparra bihurtzen dute. Gizartearen gehiengoak aterkia erabiltzeko ohitura duenez, inor gutxi bustitzen da, eta plasta-plasta, plasta-plasta, ile kizkur, ile-leun, gorri-hori eta beltzaran, motz eta luze, inork ez dio inori etxera iristen denean galdetzen: zergatik zatoz blai eginda? Pasatzen dira hamar urte eta euriak zirri-marra jarraitzen du, eta sortzen dira marra berriak, urteurren berriak, hitz-hartze berriak, zarata berriak eta isiltasun berriak. Eta jarraitzen dugu orduko aterki berekin edo berriekin; baina, edonola ere, sorbaldak ur-tanten norantzan orekatzen ibili beharrik gabe.
“Bizilagun, auzokide, herrikide diren biktimen mina bere egiten ez duen jende-gizarte-herri-esaten diogunak zein baloreren baitan eraiki behar duen hurbileko etorkizun hori da nire kezka eta nire beldurra”
Zirkulu intimoak, zirkulu estatikoak, zirkulu hermetikoak, kobazulo diren zirkuluak, nekatzen diren zirkuluak, klonatzen direnak. Zirkulu horiek barne oihartzun dei diezaiekegun burrunbetan mugitzen dira. Jende-gizarte-herri-esaten-diogun hori, gainerakoak alegia, gehiengoa alegia, badoa kalean gora eta kalean behera beste lurrikara batzuekin dantzan, beste kanpo-musika baten erritmoan. Eta zilegi da, nork bere interesen arabera luzatzen du begia hona edo hara; nork bere nahi-gogo-ilusio-kezka-jakin-min-zaletasun-bizipen-amets-etabarren arabera aukeratzen du pausoa hemen, hor, bertan, harago edo honantz luzatu; nork bere zirkuluaren arabera eraikitzen ditu karratu berriak, horiek ere intimoak, estatikoak, hermetikoak, kobazulo direnak, nekatu edo klonatzen direnak. Eta zilegi da, eta noski, errespetagarri. Baina ni kezkatu egiten nau. Oso. Gehiegi. Besteen minaren kontzientzia barneratzeko dugun moduak.
.jpg?v=63699654697)
Editorial
ETA, de principio a fin
Hamar urte. ETAren amaiera. Jarri naiz marra estu-fin-ikusezin horren gainean. Saiatu naiz bi besoak zabal, alde banatara luze, orekari eusten. Amaiera batek, amaiera izate hutsagatik, aldaketa eragiten du, neurri handiagoan edo txikiagoan, espazioak-atmosferak-mugimenduak aldatu egiten ditu. Kezka dut jende-gizarte-herri-esaten-diogun horrentzat, baina batzuk bai, asko bai horretatik haragokoentzat, gainerakoentzat alegia, gehiengoarentzat alegia, ez zuela emozio-sentipenetan aldaketarik eragin. Susmoa dut jende-gizarte-herri-esaten-diogun hori ez zela bereziki poztu ETAk borroka armatuaren behin betiko amaiera iragarri zuenean, ez zuela bereziki horrek esan nahi duenaren kontzientzia barneratu. Eta ez zuela egin ordura arte gertatzen ari zenaren kontzientzia errealik ere ez zuelako. Eta hori tristea. Hori nire kezka. Jende-gizarte-herri-esaten-diogun kolektibo horrek, banako bakoitzak duen arduratik, ez zuela marra estu-fin-ikusezin horren aurre eta ondorenak bereizteko nahikoa erremintarik. Eta hilketez ari gara, zapalketaz, bazterketaz, mehatxuez, askatasun faltaz, estortsioaz, minaz, sufrimenduaz, doluaz, bakardadeaz. Bizitzaz ari gara; zer absolutu horretaz bai, baina, batez ere, egunerokotasunaren motor diren zer txiki horiez. Eta ari gara bizilagun, auzokide, herrikideez. Ari gara lankide, lagunen guraso edo ezagunen seme-alabez. Ari gara jende-gizarte-herri-esaten-diogun horretako pertsonez. Humanoez. Ari gara oso urrutiko sentitu nahi zen oso gertuko zerbaitez. Marra estu-fin-ikusezin horrek milaka pertsonen bizi-askatasunean eragin zuen une batetik bestera, onerako noski, eta horren balioak ez dakit zenbaterainoko dimentsioa hartu duen gainerako guztiongan.
“Halakorik berriro ez gertatzeko beharrezkoa da indarkeriaren aurrean jende-gizarte-herri-esaten-diogun kolektibo gisa hartu ditugun jarrerak, hartzen ari garen jarrerak eta hartuko ditugun jarrerak aztertzea”
Horra nire kezka eta nire beldurra. Bizilagun, auzokide, herrikide diren biktimen mina bere egiten ez duen jende-gizarte-herri-esaten diogunak (izan ere, bai, izan ziren batzuk-asko, baina ez ziren izan beste guztiak, eta ari gara bizitzaz, zer absolutu horretaz, bai, baina...) zein baloreren baitan eraiki behar duen hurbileko etorkizun hori (pasa dira hamar urte), zein baloreren zer transmisio egin behar dien ondorengo belaunaldiei. Bizikidetza eraikitzeko ez da nahikoa memoria egin eta gogoratzea. Halakorik berriro ez gertatzeko beharrezkoa da indarkeriaren aurrean jende-gizarte-herri-esaten-diogun kolektibo gisa hartu ditugun jarrerak, hartzen ari garen jarrerak eta hartuko ditugun jarrerak aztertzea.
Eta bai, nork bere interesen arabera luzatzen du begia hona edo hara. Baina ez dezagun ahaztu bizitzaz ari garela, jende-gizarte-herri-esaten-diogun horretako pertsonen zer absolutu horretaz. Minaren kontzientzia hartzen ez duen jende-gizarte-herria nekez izango da askea.
ETA
La violencia que fue en Euskal Herria y que nunca más ha de ser
ETA
Un mar de pequeños procesos de paz
Relacionadas
Literatura
Iban Zaldua “El mercado no llega a todos los rincones. Entonces, bueno, hay que introducir la fantasía”
Opinión
Opinión La infiltrada y el relato de ETA
Feminismos
Conflicto vasco Andrea García González: “No callar ni olvidar supone desvelar las violencias para eliminarlas”
Baleares
Un modelo insostenible El rechazo a la turistificación se expande en Canarias, Baleares y Barcelona
Irán
Irán El ataque israelí a Irán coloca Oriente Medio al borde de una guerra regional
Violencia machista
El Estado que revictimiza Violencia institucional: “Si lo hubiera sabido antes, no hubiera denunciado nunca”
Crónica
Justicia En la sala de un juicio a una madre protectora
Editorial
Editorial Justicia irracional
Ocupación israelí
Ocupación Israelí La policía egipcia impide con violencia la marcha internacional a Gaza
Río Arriba
Río Arriba Luis González Reyes: “Vivimos en un mundo en la que la escasez es un elemento central”
La vida y ya
La vida y ya Un rato de cada lunes
Ocupación israelí
Movilizaciones Un centenar de organizaciones de 26 países denuncian a la empresa vasca CAF y su tren del apartheid
Últimas
.jpg?v=63916074757)
Galicia
Crowdfunding O Salto Galiza abre un crowdfunding para empapelar a Altri
Análisis
Análisis del CIS La calma antes de la tormenta: la dimisión de Santos Cerdán como punto de inflexión
Que no te lo cuenten
El Salto Radio De océanos y detenciones
.jpg?v=63917035199)
Grecia
Grecia Las familias de los ahogados en el naufragio de Pylos en 2023 continúan buscando respuestas
Argentina
Extrema derecha La motosierra de Milei se ceba con los hospitales públicos y las personas con discapacidad
Estados Unidos
Estados Unidos “No Kings”: más de 2.000 manifestaciones en EEUU para protestar contra la deriva autoritaria de Trump
Perfiles con tiempo
Perfiles con Tiempo Nadia Hafid, ilustradora: “Es necesario hacer autorreflexión para iniciar una lucha antirracista”
Galicia
TSXG Peritos en el juicio contra la Xunta: la contaminación del embalse de As Conchas es “extremadamente peligrosa”
Recomendadas
.jpg?v=63917049370)
.jpg?v=63917049370)
Pensamiento
Economista Clara Mattei: “El liberalismo y el fascismo están unidos en su protección del orden del capital”
Derecho a la vivienda
Jaime Palomera “La vivienda necesita una revolución”
Redes sociales
Industria editorial Escritores fantasma: así trabajan los auténticos autores de los libros de éxito que publican los ‘influencers’
