Jarrera hartzeko ordua da
Iruñean, bertze hainbat hiritan bezala, agerian gelditu da aldaketaren gobernuek ez dutela bertze animaliekin dugun harremanari buruzko urrats sakonik egin nahi.
Onartzen dut zezenak sufritzen duela. Baina horren gainetik festa nagusitzen da”. Iruñeko EH Bilduko alkate Joseba Asironek erran zituen hitzok, iazko abenduan, Nafarroako Hitza-ko urtekarian argitaratutako elkarrizketan. Iruñeak XVIII. mendetik datorren besta eredua du la nabarmendu zuen, eta horren ondorio dela zezena jaiaren erdigunean egotea. Tauromakiaren inguruko eztabaidari eusteko prest agertu zen, baina argi utzi zuen herritarrek eskatu behar dutela animalien erabilera bazter utziko duen aldaketa. Udalak, berez, ez duela erabakirik hartuko. “Gaia ez dago agendan”, erran zuen.
Iruñean, bertze hainbat hiritan bezala, agerian gelditu da aldaketaren gobernuek ez dutela bertze animaliekin dugun harremanari buruzko urrats sakonik egin nahi. Eta arazoa hori da, hain zuzen ere, bertze animaliekin dugun harremana. Botere harreman bat da; gizakion esku dago boterea, eta, haren bidez, bertze animaliak jabego eta objektu huts bilakatu ditugu. Zapaltzaileen eta zapalduen arteko harreman bat da, finean. Eta zein da bertze animaliak mendean hartzeko arrazoia? Bertze espezie batekoak izatea. Sanferminetako zezenketak, entzierroa, bertze animaliak baliatzen dituen zirkua edo urtero egiten duten “ganadu feria” egoera horren adibideak baino ez dira; eritasun beraren sintoma ezberdinak. Espeziearen araberako aurreiritziak ekartzen duen bazterketa islatzen duten errealitate gordinak. Bidegabekeriak.
Herri mugimenduetatik urratsak egin dira, azken urteotan, sanferminetako bertze hainbat arlotan aldaketak eragiteko. Garrantzitsuena, nire ustez, indarkeria matxistaren aurka egin den bidea izan da. Iruñeko Udalak babestu ditu talde feministetatik bultzatutako aldaketa horiek, azken bi urteotan, baina ez dugu ahaztu behar heteropatriarkatuak ezarritako arauen aurkako borrokaren protagonista eta eragile politiko nagusiak emakumeak izan direla, sanferminetan, bai eta bestatik kanpoko bertze esparruetan ere. Horrek ekarri du denen neurriko besten aldeko aldarria gero eta ozenago entzutea; karrikan egoteko eta bestako subjektu izateko eskubidea jarri dute emakumeek mahai gainean, objektu huts bilakatzen dituztenen aurka. Indarkeria matxista, tamalez, eguneroko kontua da, oraindik ere, gure gizartean, baina sanferminetan, bestaren aitzakiarekin, inpunitateak gora egin ohi du. Gauzak aldatzen hasi dira, eta lehen isilpean gelditzen ziren erasoak salatu egiten dira, gaur egun. Arazoa ikusgarriago bilakatu da. Arazotzat hartu da.
Tauromaquia
“¿El toro no sufre?” Ocho mitos de la tauromaquia, desmontados
Quienes defienden la celebración de corridas de toros suelen emplear argumentos que, en ocasiones, pueden sonar a ciencia ficción. Hemos consultado a varias personas expertas qué hay de veraz en estas premisas.
Mugimendu feministak lortu du, finean, indarkeria matxistaren auzia bestaren erdigunean jartzea; jarrera hartzera behartu ditu erakundeak eta herritarrak. Bestak denentzat izateko, denentzat bidezkoak diren bestak izateko, emakumeak zapaltzen dituen jai eredua bertan behera uztea beharrezkoa dela onartu behar izan du hiriak.
Ezin dugu hor gelditu, ordea. Helmuga ez baita hori. Batetik, matxismoa karriketatik garbitzeko lan horretan sakontzen jarraitu beharko dugu; bertzetik, sanferminetan indarkeria sufritzen duten eta objektu huts bilakatzen dituzten bertze norbanakoak badirela onartzeko, eta horren inguruan jarrera hartzeko garaia ere bada. Matxismoaren kasuan gertatzen den bezala, bertze animalien aurkakoa ere ez da indarkeria arbitrario edo egiturarik gabekoa. Eusten dion sistema oso bat du atzean; gizartearen esparru guztietan dago barneratua; indarkeria hori, finean, zapaltzaileak zapaldua bere mende eusteko erabiltzen duen tresna politikoa da. Bai, espezismoa existitzen da. Bai, gizakiok pribilegioak ditugu gizaki izateagatik. Bai, bertze animaliak zapalduta daude. Bai, bertze animaliak gure baliabidetzat hartzen ditugu, hori egiteko boterea eta legea alde ditugulako.
Arrazoia, ordea, bertze animalien alde da, haiek baztertzea justifikatuko duen argudio baliagarri bakar bat ere ez dagoelako. Sentitzeko duten gaitasunak beren interesak kontuan hartzeko eskubidea ematen die; guri bezala. Gozatzeko eta sufritzeko gai dira, eta, ondorioz, edozein norbanakok bezala, aske izateko, bizitzeko interesa dute.
“Onartzen dut zezenak sufritzen duela. Baina horren gainetik festa nagusitzen da”. Ezin dugu onartu, XXI. mendean, ustez ezkerra ordezkatzen duen alkate batek horrelakorik erratea. Are gutxiago, sufrimendu horren lekuko, babesle eta bultzatzaile izatea, plazan, frakarekin eta xisterarekin jantzita. Zer-nolako hiria da denentzako bestak aldarrikatu, baina bertze norbanakoak erabili, torturatu eta hil egiten dituena? Feministok hitza hartu behar dugu horren aurka. Zisheteropatriarkatuarekin bat egiten duen maskulinitatearekin lotzen da tauromakia. Etxera garbitzera bidaltzen dituzte taurinoek emakumeak zezenak erabiltzen dituzten ikuskizunen aurka protesta egiten dutenean. Bestako subjektu izan behar dugu, baina ez bakarrik karrikan dagokigun espazioa gure egiteko; zapaldu izatea zer den badakigu, eta, horregatik, bertze norbanakoak zapaltzen dituzten kateak hausteko dugun ardura ere gure egin behar dugu. Jarrera hartzeko garaia da.
Antiespecismo
Activistas denuncian la explotación animal en fiestas populares de Euskal Herria
Destacadas
Alimentación
Del sándwich de atún a la porrusalda: cómo cambiar la alimentación de escuelas y hospitales
Las compras públicas de alimentos y la contratación de empresas para comedores determinan la economía de ciudades y comunidades autónomas. Una iniciativa madrileña recoge firmas para que esas compras introduzcan criterios sociales y ecológicos, como ya se están haciendo en experiencias pioneras en Valencia y las Islas Canarias.
Unión Europea
Sabine Lösing: “Hay que transformar la producción armamentística en producción de bienes que beneficien a las sociedades”
Hablamos con Sabine Lösing, la europarlamentaria alemana que ha borrado a España de la lista de países con buenas prácticas en cuanto a la venta de armas a terceros países, después de la decisión del Ejecutivo de Pedro Sánchez de continuar los negocios con la dictadura Saudí a pesar de la catástrofe humanitaria que está provocando en Yemen con armas españolas.
Brexit
La UE y la “soberanía”
Si algo queremos es debilitar la soberanía. Contra Trump y sus apologetas, contra Juncker, no puede haber poder que no sea desafiado, ninguna decisión que no pueda ser sometida a revisión democrática.
Justicia
Una pena de agresión sexual es rebajada porque la víctima hizo teatro en el colegio
Cine
“Quiero que me enterréis enderezada”
A las mujeres que se les ha enseñado a relacionarse consigo mismas a través de las miradas de los demás, la retirada de esta mirada equivale a una muerte, a entrar en un limbo, y es en ese limbo donde se aparca a las mujeres de mayor edad.
Últimas
Teatro
Sobre participación ciudadana en proyectos culturales, voluntariado y derechos laborales: el caso del Teatro Real e ‘Idomeneo’
Arte
Iván de la Nuez: “A diferencia de la vanguardia, la retaguardia es un lugar en el que uno nunca está solo”
Extremadura
Las ayudas sociales y el mercado de trabajo (según la patronal extremeña)
Recientemente, representantes muy destacados de organizaciones empresariales han realizado declaraciones públicas relativas a valoraciones sobre las ayudas sociales y sobre la influencia de estas en el interés de los trabajadores y trabajadoras por ocupar puestos de trabajo. Sus propuestas expresan una vez más la insolidaridad de estos sectores sociales acomodados con las capas de la población más empobrecidas.
