Personas refugiadas
Remata o prazo para a acollida de persoas refuxiadas co incumprimento do goberno

Os seis países máis ricos, donos do 50% da riqueza mundial, acolleron só un 8% das persoas que precisan refuxio. En troques, outros seis países que só ostentan o 2% da riqueza mundial acollen á metade das persoas refuxiadas do globo.

VindeXa foto arquivo con mosca
Arquivo da Plataforma VindeXa Pablo Tosco
Plataforma VenidYa
26 sep 2017 16:07

O goberno español comprometeuse no 2015 a acoller 17.337 persoas refuxiadas que tiñan recoñecida protección internacional, pero estaban en países que non podían darlles seguridade e acollelas. Estas 17.337 persoas representan tan só o 0,08% dos 21,3 millóns de refuxiados do mundo.

Destes, 1.449 persoas debían ter chegado de Turquía, Líbano ou Xordania. Ningún veu desde este último, pero si dende o Líbano, país onde o 20% da poboación ten o estatuto de refuxiado; e de Turquía, polo acordo UE-Turquía, que creou unha gran polémica, tanto a nivel social como político. Trátase dunha política de reasentamento habitual en moitos países como Canadá, Estados Unidos, Australia, Noruega e Reino Unido.

O resto, as 15.888 persoas que compoñen a maior parte do acordo, debían proceder de Grecia e Italia. Este mecanismo de solidariedade interna da UE –a reubicación– responde ao elevado número de persoas que chegaron ás costas de ambos países nos últimos anos.

A evolución do compromiso foi bastante desigual para cada categoría: só o 8% das persoas tiveron que ser reubicados finalmente se atopan en territorio español, mentres que preto da metade dos reasentamentos foron realizados. En ambos casos o resultado foi o flagrante incumprimento polo goberno.

Mobilización social

A falta de vontade do goberno para cumprir os seus compromisos foi clara, ata o punto de mobilizar centos de miles de persoas nas rúas en Barcelona o 18 de febreiro e a unión de 400 entidades nunha campaña de presión para a acollida dos refuxiados. Durante 6 meses a plataforma VindeXa foi denunciando que o tempo pasaba e as chegadas ían moi por debaixo do necesario para acadar as 17.337 persoas.

Tivo efecto esta mobilización? Parece que así é. Desde entón, dobrou o número de refuxiados que chegaron aos aeroportos españois, subindo a acollida a 1.983 mulleres, homes e nenos.

Orgullo de incumprir
En xullo escoitamos á Vicepresidenta do Goberno, Sáez de Santamaría, prometendo que o país ía facer un "esforzo extra" para acomodar 500 refuxiados máis ao mes ata a data límite. O Ministerio do Interior recoñece que máis de dous meses despois, chegaron menos de 500 persoas.

Por iso, a unha semana do vencemento do prazo, nace a campaña ‘orgullo de incumprir’ por parte de numerosas organizacións sociais, denunciando que o goberno acolleu menos do 12% do total inicialmente prometido.

E en Europa?
A UE comprometeuse a acoller 180.000 persoas a través destes mecanismos e finalmente acolleu unha cuarta parte. Dos 24 países que estaban acollendo, España está no 17º lugar. Por detrás atopamos principalmente estados que foran expedientados polo tribunal da UE por rexeitar a reubicación de persoas refuxiadas. O tribunal decidiu que é unha obriga que se debe cumprir. Os 16 países que xa acolleron máis persoas que España teñen unha media de acollementos do 48%, contra o 11% do estado Español: Finlandia, Irlanda, Letonia, Suecia... gañan en solidariedade a este respecto.

Compromisos de segunda

As persoas que teñen chegado a España pola reubicación e reasentamento veñen principalmente de Siria, onde máis do 60% da poboación foi desprazada, pero tamén desde Eritrea e de Iraq, países con máis do 10% da poboación desprazada ou refuxiada. Persoas que non teñen máis remedio que deixar a súa casa.

Sorprende a deixadez do Goberno no cumprimento destes compromisos, cando o 78% da poboación apoia acoller aos que foxen de conflitos armados. 15.354 persoas aínda permanecen nos campos de refuxiados en lugar de compartir as nosas casas e cidades. Levan alí meses e anos esperando por pechar este suposto paréntese na súa vida.

O goberno español deixou claro que os compromisos teñen categorías. Existen compromisos financeiros que poden supoñer perder 40.000 millóns de préstamos aos bancos ou facer reformas constitucionais ‘express’, pero as cuestións humanitarias, os compromisos coas persoas refuxiadas, son relegados a un último plano.

Unha vergoña. Hai compromisos de moitos tipos. Que triste que deixemos sen cumprir os que nos fan máis humanos!

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Personas refugiadas
Asilo y refugio El asilo crece en España hasta el 18,5% pero se queda muy lejos del 46,5% de la media europea
A pesar de que aún no se conoce ningún borrador por parte del gobierno español, CEAR considera que una nueva Ley de Asilo apegada a los derechos de la movilidad podría posicionar a España al frente de la Europa de los valores y derechos.
El Salto Radio
El Salto Radio Convivencia de Berrocal II: Comunidad de acogida
Volvemos a la Convivencia Rural de Berrocal y, esta semana nos detenemos en la historia de dos familias, una palestina y otra israelí, que nos muestran que la convivencia es posible. Además, tecnosuelos y música. Creemos que merece la pena escuchar.
Ley de Extranjería
Ley de Extranjería Regularización Ya señala que ya advirtió de todos los errores del nuevo Reglamento de extranjería
Con fallos como el silencio administrativo negativo o la irregularidad sobrevenida y que no cuente el tiempo de espera como arraigo si deniegan una solicitud de asilo, entra en vigor el nuevo Reglamento de la ley de extranjería.
Corrupción
Corrupción El juez decreta prisión provisional sin fianza para Santos Cerdán
El juez acepta la propuesta del fiscal y decreta cárcel contra el ex secretario de organización socialista por integración en organización criminal, cohecho y tráfico de influencias.
València
València La Audiencia de Valencia confirma la imputación a Argüeso en el juicio de la dana
La Sección Segunda de la Audiencia Provincial concluye que la resolución de la instructora “no es irrazonable ni arbitraria”, ratificando la imputación del ex secretario autonómico de Emergencias.
Barcelona
Derecho a la vivienda Amenazas de violencia extrema y una paliza a los habitantes de un bloque okupado de Barcelona
El Salto accede a las llamadas y mensajes de audio amenazadores que un grupo de desokupa envía al vecindario del bloque Llenguadoc, donde confirma cumplir con el mandato del propietario del edificio.

Últimas

Palestina
Tribuna Tres o cuatro días sin comer en Gaza
El drama de no poder dar suficiente comida a tus hijos es inmenso, sobre todo cuando sabes que a pocos kilómetros hay camiones llenos de ayuda. Parados. Bloqueados.
Gobierno de coalición
Gobierno de coalición La fuga de más diputados de Sumar, en manos de Sánchez
Más representantes de las confluencias aguardan a la comparecencia del presidente del Gobierno del 9 de julio como la última señal para no saltar al grupo Mixto.
Más noticias
Medio ambiente
Tribuna Mapa de los conflictos del agua: una herramienta para la defensa de los ríos, acuíferos y humedales
A pesar del grado y extensión del daño que sufren los ríos, acuíferos y humedales, las administraciones públicas no están tomando las medidas necesarias para frenar el deterioro y responsabilizar a las entidades que lo causan.

Recomendadas

Economía social y solidaria
Historia Lo que Franco arrebató al cooperativismo y a la economía social y solidaria
La dictadura franquista combatió de forma cruel el movimiento cooperativo fraguado en la II República, y durante la propia guerra con las denominadas colectividades, y pervirtió la idea de autogestión a través de los ideales falangistas.
Río Arriba
Río Arriba Yayo Herrero: “El holocausto nazi no es una excepcionalidad en la historia de Europa, es un modus operandi”
Nueva entrevista de Río Arriba en formato podcast y vídeo en el que hablamos de ecofeminismo, transiciones ecosociales justas, decrecimiento, colapso, poner la vida en el centro y mucho más.
En el margen
Cécile C. Eveng “Perdemos amigues y es una pena porque las personas LGTBIQ pueden ayudar a desarrollar África”
La filóloga camerunesa reside actualmente en España y estudia un doctorado en migraciones, cuerpos, negrofobia y vulnerabilidad de personas. Investigar sobre identidades disidentes en su país le ha traído críticas, hasta desde la propia academia.