Balea Cultural
O cinema ultraviolento: o mellor aliado do capitalismo

Se hai algo que pode relacionar a todos os directores que fan actualmente cinema ultraviolento é o absoluto individualismo. Nun mundo capitalista en descomposición como o actual pode ser comprensible, mais que non pretendan ocultar os intereses reais aos que obedecen.

Gaspar Noe. Irreversible Balea Cultural
Fotograma de ‘Irreversible’ (Gaspar Noé, 2002)
23 mar 2019 12:30

O cinema non se debe analizar como algo illado. Ao igual que tampouco é illado a roupa que vestimos polas mañás, os comportamentos que ten un home soamente por selo ou o uso das redes sociais. Todo ten un por que e deriva dunha estrutura superior. Paréceme realmente importante entender esta afirmación tendo en conta o tema a tratar: o cinema ultraviolento.

“A violencia nunca é só violencia en abstracto”. Deste xeito comeza o filósofo Slavoj Zizek a súa análise de Taxi Driver, que remata coa afirmación de que “dirixir a violencia cara un mesmo sería facelo ao que nos ata á ideoloxía, sería poder cuestionala e criticala para porlle fin”. Disto pódense sacar unha morea de conclusións.

Balea Cultural
Gaspar Noé, figura controvertida do cinema
Hai moita polémica respecto á figura de Gaspar Noé. A maioría de criticas céntranse na súa crueza, na violencia sen disfrazar que exhibe.
Entendendo por tanto que a violencia nunca se pode entender como violencia por si mesma, senón que ten unhas causas e motivacións, non se pode entender o cinema ultraviolento como unha sorte de casuísticas onde o creador ten a intención de incomodar ao espectador ou expulsar algún tipo de pulsión interna. Tampouco é casual que esteamos nun punto onde cada vez este tipo de cinema estea máis normalizado e que ante calquera crítica se conteste cun dos adxectivos máis baleiros da lingua galega: provocador.
Lars Von Trier A Casa de Jack Balea Cultural
Fotograma de ‘The House That Jack Built’ (Lars Von Trier, 2018)
Seguindo con Zizek, el diferencia violencia subxectiva e violencia obxectiva. A obxectiva é en principio invisible porque é sistémica (facendo unha análise simplista e sen meternos en termos como acumulación orixinaria). Percíbese como normal, é cotiá e está asumida dun xeito ideolóxico pola poboación como inexistente. A subxectiva é a que exerce un actor, xa sexa este un asasino, un manifestante ou un indixente. A máis violencia subxectiva, máis percepción de violencia. Por tanto, o cinema ultraviolento é o que maior violencia subxectiva posúe, que non violencia de por si.

Con todo isto o que quero dicir é que a propia categorización é errónea e interesada. A violencia é o sustento do todo sistema político pero os medios de comunicación hexemónicos soamente falan de actos violentos que axudan a reforzalo. Asasinatos e violencia contra minorías e persoas de fóra do Estado que funcionan como reclamo que nos impide pensar. Algo parecido aparece con este cinema que podemos ver nos directores agrupados no Novo Extremismo Francés, Nicolas Winding Refn ou a última etapa de Lars Von Trier.

A violencia obxectiva percíbese como normal, é cotiá e está asumida dun xeito ideolóxico pola poboación como inexistente

Nestes directores, cos seus matices e diferencias, vemos como nunha estética polo xeral destacable se efectúa un discurso de impacto a través de actos explícitos e reprochables dende o punto de vista da moral cristiá sobre as que se constrúen as sociedades occidentais. O efecto que conseguen no espectador é de impacto. Unhas imaxes desagradables que se nos venden como que saen unicamente da cabeza de quen asina o filme e iso é rotundamente errado. Nin os pretendidamente subversivos nin os tolos teñen responsabilidade a nivel estrutural. A mostra máis orgánica é que unha película non se produce soa, non se distribúe soa. Hai moitos elementos por enriba do creador. Pero tampouco é culpa desas persoas, o fomento destas películas non pode ser atribuído a individuos concretos. Obedecen a lóxicas sistémicas, e polo tantos anónimas.

Sonatine Taskeshi Kitano Balea Cultural
Fotograma de Sonatime (Takeshi Kitano, 1993)
Se hai algo que pode relacionar a todos os directores que fan actualmente este tipo de cinema é o absoluto individualismo. Nalgúns aderezado co consumo de drogas, outros cun ego descomunal. Pero tampouco considero que isto sexa culpa dos directores directamente. Eles fano dende un punto de vista que pensan propio e si, nun mundo capitalista en descomposición como o actual é incluso comprensible en certos puntos, aínda que obedezan aos intereses que obedecen.

E por suposto podo entender que este tipo de películas teñan boa acollida. Nun mundo onde os traballadores viven con xornadas eternas por catro pesos e cunha redución do tempo libre reducido até niveis irrisorios. En tempos de traballos atomizados onde se tenta que non haxa ningún contacto colectivo. En momentos onde se fomenta un emprendemento imposible, onde se pretende que a mocidade coma de experiencia e exposición, entendoo. Non quero que estas liñas se entendan como unha crítica ao consumidor, soamente como unha análise dos por que das cousas.

Un filme non se produce só, non se distribúe só: hai moitos elementos por enriba do creador

O cinema ultraviolento cumpre, a través do exceso, a de tapar a violencia obxectiva. Por exemplo, películas que en teoría son reivindicativas, como Cafanaúm de Nadine Labaki, rematan sendo case un cartel dunha ONG. Ao final sempre é a mesma lóxica. Choromicar e ter unha rabincha por iso sería cuspir para o ceo, máis a situación é como é.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Balea Cultural
‘Star Wars’: As dúas caras da nostalxia

A historia de como Disney mercou os dereitos da saga de Star Wars sen ter antes unha idea clara de que facer con ela.

Balea Cultural
‘Casablanca’: revisitando o mito
De cando en vez non está de máis visionar de novo un dos grandes expoñentes do cinema clásico de Hollywood.
Extrema derecha
Extrema derecha Estados Unidos declara la guerra contra los pobres con la ley “grande y bella” de Trump
VV.AA.
La norma presupuestaria, que contempla más de un centenar de disposiciones, convierte a ICE en el cuerpo de seguridad del Estado más financiado y es un cheque en blanco para las grandes contaminantes.
Comunidad de Madrid
Comunidad de Madrid Una “victoria moral” da alas a la Plataforma STOP Planta de Biogás en Colmenar y Tres Cantos
La aprobación en el último pleno de una moción para revertir la declaración de utilidad pública del proyecto infunde ánimos a la plataforma, que ya ha denunciado el procedimiento ante los tribunales.

Últimas

Palestina
Palestina Albanese presenta su informe ante la ONU: “Gaza es el escenario de un crimen”
El Consejo de Derechos Humanos atiende al reporte sobre el lucro de empresas y bancos en el actual genocidio de Gaza. The Guardian califica de “posible crimen de guerra” el ataque contra una cafetería en la que murieron 39 personas.
Opinión
Opinión Sirat y las zonas temporalmente autónomas
En la película de Olivier Laxe prevalece el relato sobre la deserción del mundo que una mirada a la propia creación de la comunidad que surge en torno a las raves.
Política
Política Feijóo radicaliza al Partido Popular en medio del terremoto Cerdán con la vista puesta en las elecciones
Miguel Tellado será el nuevo secretario general del partido. Un movimiento con el que Feijóo consigue el control casi absoluto del PP y le come espacio del discurso ultra a Vox, pero que lo aleja de eventuales pactos con PNV y Junts.
Galicia
Galicia Galicia elige el rumbo de la lucha contra Altri en las elecciones a la directiva de la plataforma Ulloa Viva
Vecinos y vecinas de la comarca más afectada presentan dos listas separadas tras no llegar a una propuesta de consenso. Por un lado concurre una candidatura continuista y, por el otro, una alternativa que se acerca más al nacionalismo institucional.
Madrid
Madrid Vecinas de Tribulete 7 presentan demanda colectiva por acoso inmobiliario contra Elix Rental Housing
Es la primera demanda colectiva que se presenta en España contra una socimi. El inquilinato quiere conservar sus hogares e impedir que se desarrolle el plan de pisos turísticos que pretende el propietario.
Más noticias
Comunidad de Madrid
Sanidad Pública Cae el techo de la entrada principal del Hospital Isabel Zendal
El hospital de pandemias, inaugurado por Isabel Díaz Ayuso en 2020 y que generó unos sobrecostes del triple de lo presupuestado en su construcción, ha visto cómo se desplomaba el techo de entrada.
El Salto Radio
EL SALTO RADIO Podcast familiar Caleidoscopio, episodio 26: Y... ¡Acción! (Segunda parte)
Los pequeños colaboradores y colaboradoras nos cuentan cómo sería su película ideal, cuánto creen que tardarían en grabarla... y cómo imaginan que sería su estreno.
Tribuna
Regadíos Regar con un agua que no tenemos ni tendremos
Se encona la lucha por el control de un agua de la que somos deficitarios, exponiendo amplios territorios a la desertificación y el abandono.

Recomendadas

En el margen
En el margen Aisetou Kajakeh: “Nosotras no estamos rompiendo techos de cristal, sino sorteando muros”
Esta socióloga española asegura que las asociaciones gambianas en España mantienen un vínculo directo con el lugar de origen, lo que hace que nunca pierdan la conexión con las raíces.
Salud mental
Laura Martín López-Andrade “La psiquiatría es una profesión potencialmente muy peligrosa”
La psiquiatra granadina defiende desde Málaga otro tipo de psiquiatría que huye de los diagnósticos y de la jerarquía y cambia la palabra tratamiento por acompañamiento.
Alquiler
Racismo y alquileres Siete de cada diez migrantes se ve en la necesidad de vivir de alquiler frente al 14% de los hogares españoles
“El precio del prejuicio” es el título del más reciente estudio del Instituto de Investigación Urbana de Barcelona, IDRA, en el que disecciona la relación entre las personas migrantes y su acceso a la vivienda.