Universidad
Un grao menos, mais nin un paso atrás

O colectivo de estudantes En defensa das humanidades fíxose visíbel logo de que o grao de Ciencias da Linguaxe se sumara á alarmante lista dos graos humanísticos pechados da oferta académica en Galiza.

Un Grao Menos Galiza
O colectivo de estudantes En defensa das humanidades fíxose visíbel. Sara Guerrero Alfaro
19 feb 2020 10:00

“As Humanidades nas tres universidades galegas sufrimos do mesmo mal, somos regados co mesmo pesticida. Chámase Decreto 222/2011. É un pesticida destinado a eliminar plantas de pensamento crítico. O seu compoñente activo é a lei do mercado liberalizado. Efecto primario: con menos de 50 clientes por ano extermínante por seres custoso. Ofreces unha formación importante? Xa hai universidades privadas que lle porán un parche”. Con esas palabras o “Chamamento á defensa das humanidades” proclamouse o pasado novembro no salón de actos da Universidade de Vigo, logo de que fora coñecida a posíbel disolución do grao en “Ciencias da linguaxe e estudos literarios”, feito que evidenciou a precarización do ensino público.

Indiferente ás protestas, a Consellería está a pedir á facultade unha nova proposta de grao para modificar estruturalmente o grao en Ciencias da Linguaxe.

No medio dun cisma entre as profesoras que apoian a defensa do grao e as que prefiren que se disolva noutros como Linguas estranxeiras, os estudantes foron ignorados pola universidade. Por iso mesmo, alumnado dos tres graos da Facultade de Filoloxía e Tradución organizáronse para construír unha resposta común e que a súa postura tivera máis posibilidades de ser tomada en conta.

“Desde un primeiro momento o alumnado posiciónase en contra dunha medida que só tiña en conta a rentabilidade monetaria dun grao. Non se tiña nada mais en conta, nin calidade do ensino, nin a interese dos alumnos, nin os contidos do grao... Aínda maior foi a nosa indignación cando botamos un ollo ao decreto e vemos que ten apartados puramente contraditorios. Por exemplo, nel afírmase a atención sobre as características socioeconómicas, demográficas, culturais e científico-educativas da sociedade galega e despois establécese o sistema de cotas de alumnado. O decrecemento poboacional galego, a emigración xuvenil e os continuos ataques artellados desde o capital contra os ámbitos humanísticos por seren estes os menos produtivos para o sistema, fan case imposible que estas cotas se cumpran”, comenta Marinha Paradelo Veiga, unha das integrantes do colectivo de alumnas En defensa das humanidades.

Indiferente ás voces do profesorado e alumnado que se manifestaron, a Consellería de Educación da Xunta está agora mesmo a pedir á facultade unha nova proposta de grao para modificar estruturalmente o grao en Ciencias da Linguaxe. “Temos un grao totalmente único que nos mandan pechar e cambiar por outro. Preséntase unha proposta de grao en filoloxía e a Xunta argumenta que é parecida a outros graos. Non ten nin pés nin cabeza. Nos reincidimos en que o noso grao oferta contidos únicos no ámbito humanístico que non é posible cursar noutra universidade pública de España e que por isto non debemos deixar que se peche”, explica Marinha.

Emerxencia

Deste xeito, nunha situación de emerxencia, o movemento estudantil galego comeza a moverse. O feito de que o colectivo en defensa das humanidades estea formado por pouco máis de dez persoas amosa que unha grande parte do estudantado non está aínda preocupado polo futuro das disciplinas humanísticas.

“Este novo curso chegamos coas pilas cargadas e comezamos a movernos por redes con forza, a facer mesas informativas e a conseguir que máis alumnado se achegase ás asembleas abertas. A maioría destas estratexias foron moi positivas pero aínda así mobilizar ao propio alumnado da facultade segue sendo unha tarefa pendente; que o alumnado entenda a loita estudantil como unha ferramenta necesaria e útil é difícil”, expón a integrante do colectivo.

“As Humanidades nas tres universidades galegas sufrimos do mesmo mal, somos regados co mesmo pesticida. Chámase Decreto 222/2011.”

Como as accións, tanto do profesorado como do estudantado, non tiveron maior repercusión se optou por invitar á comunidade da facultade a “un certo grao de rebeldía e desobediencia”, como fora mencionado no chamamento inicial.

Así, a primeira acción do colectivo En defensa das humanidades foi acompañar un cartaz na entrada principal da facultade —nel deixaban claro a particular emerxencia no sistema educativo galego— cun boneco aforcado que se podía ler na cabeza “Decreto 222/2011”, e no peito: Humanidades.

No entanto, o decano pediu aos estudantes esa mesma tarde que retiraran o boneco sen ningunha xustificación. Marinha conta que o colectivo decidiu colocar o boneco ao lado do cartaz “porque consideramos que a ocupación e intervención sobre o espazo público é un dereito do alumnado e unha ferramenta máis coa que contamos. Tamén intentamos desa maneira interpelar ao estudantado e romper o clima de pacifismo que imperaba no centro de estudo. Na facultade están a pasar cousas graves e o alumnado estase posicionando publicamente cada vez que pode. Como estudantes, mediante a vía institucional en órganos como a xunta de facultade pouco máis que tomar a palabra podemos facer. A nosa representación nestes espazos é mínima”.
O colectivo de Estudantes en defensa das Humanidades non dá por perdida a loita pese a esta nova disolución dun grao de humanidades. Consideran imprescindíbel seguir sinalando estas situacións para que a sociedade entenda a importancia das humamidades para que exista un pensamento crítico en momentos de crises sociais e ecolóxicas.

“Mobilizar ao propio alumnado da facultade segue sendo unha tarefa pendente; que o alumnado entenda a loita estudantil como unha ferramenta necesaria e útil é difícil”

“Agora mesmo estamos buscando establecer relacións coas organizacións estudantís galegas. Entendimos que a nosa resposta como alumnado non ía seguir a vía institucional, aínda que animemos ao estudantado a participar nos órganos universitarios e a exercer os seus dereitos como alumnado. Nós imos seguir traballando facendo mesas informativas, cartaces, faixas e non descartamos facer algunha mobilización. Defender as humanidades e o ensino público, galego e de calidade é cara onde encamiñaremos todos os pasos que deamos, por pequenos que sexan”, conclúe Marinha. 

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Memoria histórica
Memoria histórica O PSOE négase a retirar unha cruz franquista na vila coruñesa de Neda que até o PP quere derrubar
O Partido Socialista impón a súa maioría absoluta para rexeitar unha moción do BNG na que se solicitaba a retirada da Cruz dos Caídos do concello.
Investigación
Investigación O Goberno galego repartiu 4.000 millóns de euros en contratos a dedo en só seis anos
Desde 2018, a Xunta asinou 1.034.964 contratos sen sacalos a concurso: algo máis do 30% do diñeiro do que dispón para o exercicio de 2024. Ademais, 35.362 deses contratos teñen un importe entre 14.000 e 14.999 euros, o límite legal.
Educación pública
Iglesia Semana Santa: negocios, procesiones en colegios, inmatriculaciones y fervor
Más allá de la expresión cultural, la Semana Santa tiene una esfera económica que genera millones de euros y otra social que le sirve a la Iglesia Católica para legitimar sus privilegios dentro del Estado español.
Industria
Transición industrial Mecaner, un cierre injusto o cuatro alternativas con mirada ecosocial para mantener la fábrica de Urduliz
ESK y LAB han presentado el ‘Plan de Transición Ecosocial’ que ha elaborado la cooperativa Garúa como una herramienta para la búsqueda de soluciones al ERE propuesto por la multinacional Stellantis.
Palestina
Palestina Viaje al fondo del horror
El fotoperiodista Javier Bauluz cubrió la primera Intifada, la primera gran rebelión del pueblo palestino desde la creación del estado israelí.
Argentina
Argentina Myriam Bregman: “El de Milei es un típico gobierno neoliberal con recetas ortodoxas clásicas”
Quien fuera candidata de la izquierda a la presidencia en las elecciones en las que Milei salió victorioso, evalúa las consecuencias del gobierno de La Libertad Avanza y las respuestas que están dando los distintos actores políticos.
Maternidad
Maternidades Reaprender la espera
El tiempo de gestación es largo y va a un ritmo distinto al que acostumbras: el ritmo natural al que desarrolla una playa, un monte, un océano. Y no estamos ya habituados a darle la mano a la pausa.
Momus Operandi
Momus operandi Todo es una narración
Nos dicen que las mentiras son la única realidad. Que aprendamos a mentirnos, que nos engañemos, que no nos importa la salud, ni los derechos laborales, ni las violencias estructurales.
Ríos
Radiografía fluvial de España La tierra que no amaba sus ríos
Los ríos ibéricos agonizan. Casi la mitad de las masas de agua está en mal estado. Presas, sobreexplotación, contaminación y crisis climática son sus principales amenazas, con la agroindustria como mayor agresora.
Accidentes laborales
Accidentes laborales Detenidos tres empresarios en Galicia tras la muerte de un migrante que trabajaba sin equipo de protección
El joven de 28 años, que estaba empleado con un contrato irregular, falleció el 26 de febrero tras precipitarse desde una carretilla elevadora sin la protección necesaria para esa labor.

Últimas

Ocupación israelí
Palestina El Salto te ofrece una camiseta para apoyar económicamente a la UNRWA
No cesamos de buscar nuevas vías para visibilizar un mayoritario clamor social que pide un alto el fuego al que apenas se da cabida en el discurso mediático convencional. Todos los beneficios de esta campaña irán destinados a la UNRWA.
Derecho a la vivienda
Derecho a la vivienda La PAH València clama por el derecho a una vivienda digna: “¿Duermen tranquilos?”
Centenares de personas protestan frente al palacio de la Generalitat para exigir que se haga efectivo el derecho a la vivienda ante la insoportable alza de los precios.
Sidecar
Sidecar Crisis intratable en la República Democrática del Congo
Una y otra vez los actores externos han fracasado a la hora de contener la escalada de violencia en la República Democrática del Congo.
Deportes
Rugby femenino +35 Las Milnoh Granada, un club de rugby femenino +35 creado y gestionado por mujeres
32 mujeres nacidas en mil novecientos y pico, federadas en un equipo que les ha dado un espacio propio, sentido de pertenencia, una tribu donde “yo soy porque somos”
América Latina
Caribe Haití: el fracaso neocolonial y el “eterno castigo de su dignidad”
La crisis de gobernabilidad que vive Haití después del alzamiento paramilitar que liberó a más de 3.600 presos y expulsó al primer ministro es un capítulo más de una historia colonialismo y dependencia.
Trabajo sexual
Estudio sobre trabajo sexual De la Policía, los dueños de locales y los clientes: así es la violencia que sufren las trabajadoras sexuales
Las trabajadoras sexuales sufren múltiples violencias y un estudio las recoge en sus propios términos. Las violencias más frecuentes por parte de los clientes consisten en la retirada del condón sin consentimiento o malos tratos verbales.
Urbanismo
Urbanismo La nueva Ley del Suelo va al Congreso bajo la acusación de fomentar pelotazos urbanísticos
Sumar y Podemos no garantizan el apoyo a la ley, que limita las posibilidades de declarar nulos los planes urbanísticos, así como la acción ciudadana contra las irregularidades urbanísticas.

Recomendadas

Memoria histórica
Marc Solanes “Mi bisabuela luchó en el frente y fue considerada una mala madre, pero lo hizo por sus hijas”
En ‘Las niñas de Elna’ (Pollen, 2024) el periodista reconstruye la historia de las mujeres de su familia resolviendo enigmas para resignificar la imagen de la mujer en la historia.
Euskal Herria
Korrika Correr a favor del euskera cruzando fronteras
La Korrika es el mayor evento de Euskal Herria. En la última edición de esta carrera de más de 2.500 kilómetros ha participado un tercio de la población vasca.
Cine
María Alché y Benjamín Naishtat “El cine puede proponer imágenes y reflexionar, y por eso Milei necesita destruirlo”
María Alché y Benjamín Naishtat dirigen ‘Puan’, una película optimista y amarga, entre la comedia y el cine social, que ofrece nuevas lecturas tras los primeros cien días de gobierno de Milei en Argentina.