Heteropatriarcado
Crónica da inmundicia

Iria Pinheiro conta en primeira persoa a súa experiencia fronte a un tribunal que tiña que decidir se sufrira acoso sexual por parte do seu xefe no programa “Con amor e compañía” de Ficción Produciones S. L. emitido na TVG. En realidade sucedeu que se enfrontou, unha vez máis, e como tantas outras mulleres, a un novo caso de xustiza patriarcal.

Burka ocidental_Iria Pinheiro
Burka occidental Iria Pinheiro
2 oct 2018 12:00

O Xulgado do social n.º3 de Compostela estaba en silencio cando entrei coas miñas amigas e o meu avogado ás 9.00 a.m. o pasado 7 de setembro.

O edificio por fóra é un búnker de cemento, pero por dentro a luz dotaba a madeira dunha calidez que nos sorprendeu. Falabamos baixiño, observamos que aquilo semellaba un tanatorio, rimos, e decidimos que, xa que non me concederan ningunha medida especial para protexerme dos encontros co meu agresor, o mellor era esperar no último andar. Só podían acompañarme dúas persoas, tiven que despedirme das outras dúas.

Alí esperei nun corredor, próximo á oficina onde tiñamos que asinar uns papeis. Cando me chamaron para facelo, alí estaba el. Recuei rápido, e dixen que non ía ata que se fose. Cando me acheguei ao mostrador aínda notaba o seu cheiro.

Tivemos que baixar cara a sala n.º 3, un balbordo tremendo subía polas escaleiras, cando estabamos case abaixo vimos unha chea de xente do mundo do espectáculo que viñan a testificar. Quedamos no medio da escaleira, vendo desde alí aquel cóctelimprovisado onde todo eran gargalladas e gomina.

Eu, engaiolada coma unha bruxa que van queimar, e eles facendo o papel de viláns cos fachos prendidos. Só quen me quería se achegou para saudar, quen non me quería tamén aproveitou a oportunidade de quedar ben. Berraron o meu nome, baixei os chanzos e fíxose un silencio ao meu paso. Entrei na sala, sentei na primeira fila, logo sentaron na mesma fila os demandados, o produtor e o director.

Agresiones sexuales
Entrevista a Iria Pinheiro
Iria Pinheiro denuncia os meses de acoso que sufriu por parte de José Luís Viñas Orta, o director do programa "Con amor e compañía" emitido en TVG.
Despois dunha serie de rituais comezou a miña declaración. A primeira pregunta que me fixo o patriarcado foi “¿Usted tiene una episiotomía del parto?”, a pregunta está mal formulada, xa que unha episiotomía faise e o que se ten é unha cicatriz… pero o letrado, que non sabe destas cousas “de mulleres”, o que quere demostrar é que eu teño secuelas psicolóxicas derivadas de tal feito para poder así facer desaparecer a credibilidade do meu relato.

A seguinte pregunta alude a miña actividade como “ca-ba-re-te-ra” así o pronunciou aquel avogado que insistía así en que eu xa era unha muller con bagaxe niso do erotismo e do destape, dando a entender que como veño a pedir respecto ou xustiza se eu vounas pedindo e non debería de asombrarme duns tocamentos xa que como muller da vida debería estar máis que acostumada. Díxenlle que o cabaré é algo político e que así o exercía eu, o vello indignouse todo e mesmo pediu axuda á súa señoría para frear aquel atropelo. Nunca pensei que se me acusaría de ser actriz nun tribunal.

Só quen me quería se achegou para saudar, quen non me quería tamén aproveitou a oportunidade de quedar ben

Preguntoume se o termo M.i.l.f.( Mother I'd like to fuck) era unha forma de pornografía, eu díxenlle que lera nun libro que era algo así. Morreu o conto ante a insatisfacción do avogado da parte contraria.

O sala número tres do xulgado parecía o plató dun deses programas nocturnos onde van pasadísimos e falan de calquera cousa.

Mentres eu declaraba sentía as respiracións dos demandados detrás miña, o ruído da xente que agardaba fóra como se aquilo fose unha festa nun iate en Ibiza.

A xuíza non considerou que o meu caso tivese matices de xénero e como dixen non activou ningún protocolo para protexerme (declarar por videoconferencia, acompañamento psicolóxico, evitar a revitimización etc). Ese día volveron os pesadelos nocturnos.

En toda a súa declaración non houbo nin un chisco de remorsos. Nin sequera o remorso de non ter remorsos
Cando lle toca a quenda ao director, cando declara, recoñece que me tocou, pero que en realidade tocaba os meus personaxes para darlles ordes de dirección, ao igual que cando me berraba, non o facía cara a min, facíao cara a María Pita. Di que unha vez me tocou, pero para non caer ao apoiarse en min por detrás cando estaba recostada na cadeira de maquillaxe cos ollos pechados, que me abrazou e me susurrou unha “advertencia” ao ouvido para que ninguén máis a ouvise e eu non pasase un mal rato (que atento!), que me pediu que fose sexy en curvas e sexy en actitude por que era un “programa sexy” e os guións estaban supervisados pola TVG (que é un aval férreo da loita pola igualdade...). Só se decatou de que me molestaba cando lle agarrei a man e a quitei das miñas coxas. Afirma “Pensé que era mejor dejar enfriar el tema y que se le pasaría”.

En toda a súa declaración non houbo nin un chisco de remorsos. Nin sequera o remorso de non ter remorsos. 

A sentenza non recolle como catro testemuñas describiron que había un ambiente de traballo hostil cara a min e cara a algunhas delas durante as gravacións. Tampouco recolle que unha das traballadoras declarou que sufrira acoso verbal de índole sexual por parte do director. A traballadora di que o director lle dixo: “cuando no esté tu novio en casa avísame y te hago una buena limpieza”, a xuíza afirmou que iso non tiña interese neste caso. Non se conta nos trece folios de sentenza que esta rapaza lle parou os pés ao seu xefe e que aínda así se agochaba para evitar todo contacto con el. Afirma que era un baboso e que así llo dixo á xerente da produtora cando llo preguntou na suposta activación do protocolo antiacoso. A xerente recoñece que llo dixo. A sentencia non o recolle.

O protocolo antiacoso presentado pola empresa tiña menos consistencia que o peiteado de Anasagasti nun día de vento.

Declarou un monologuista que fixo as delicias da maxistrada, ai ela, tiñas que vela!, morría coa risa, mesmo a fiscal non era capaz de interromperlle o speech para preguntarlle. A miña cadeira abaneaba polo moito que rían os demandados. Estaría ben que a televisión emitise a cinta do xuízo os venres pola noite para que todo o país rise a cachón. Deste xeito conseguiu distraer a atención sobre os feitos quitándolle ferro ao asunto e inventando frases de telenovela. Finalmente, foi a súa versión a que tivo peso sobre a miña.

A fiscal suxeriu que eu tiña que ter deixado o traballo ou que lle tiña que ter dito ao meu xefe que parara de acosarme, así el decataríase

O gran momento que esperabamos era o da testifical da xefa de maquillaxe, os ruxe-ruxes da vila dicían que a súa versión dos feitos dependía dunha “amnesia selectiva” provocada polo estrés do xuízo, pero eu, que a coñecía por que eramos amigas, nunca pensei que iso puidese ser certo. Non obstante, algo estraño pasou, cando lle preguntaron se xuraba dicir a verdade deulle un ataque de risa e sacudiuse na cadeira. Señoría, este é un momentazo para ver en repetición no vídeo do xuízo.

Dixo que non vira nada. Non o podía crer, ela que o viu claramente, ela que me dixo que eu era unha arisca por rebelarme ante as caricias do meu xefe… ela que me dixo que non sabía como ía facer para pintarme no brazo unha tatuaxe dun mísil que recordara a un pene… ela que na antesala do xuízo lle dixo á xente alí presente unha cousa e logo esa mesma xente viu como declarou outra.

Entendino todo cando me enterei por WhatsApp de que lle duplicaran o soldo a todas as testemuñas que eran traballadoras da produtora coincidindo coa data do xuízo. A maquilladora seica pasou a cobrar 5000 euros mensuais, non sei se será certo, pero de ser así parece que o rímmel vai caro.

A grande sorpresa foi a do encargado de vestiario, un home que desprezaba o director ata o punto de desexarlle a morte e que chamaba á xerente “fregona con patas”. Por aí contábase que o despediran da produtora e que o director, que o recolleu da gabia, convidábao a cear por Madrid. Comentaban tamén nos bares que falaba case semanalmente cunha das avogadas do director. O que non imaxinabamos é que ía ter a valentía de asumir até tal punto que asumiría el os tocamentos no nome do outro. Din que xa volve ter traballiño.

Iria Pinheiro
A actriz Iria Pinheiro. Foto: Paula Pez
As conclusións do proceso foron delirantes, alí déronse cita grandes os slogans do heteropatriarcado: ”El guión no era machista porque estaba escrito por una mujer”; “la ideología machista no es objeto de indemnización”; “la actriz ha aceptado el trabajo, por lo tanto ha aceptado la situación”; “son hechos falsos aunque parcialmente verdaderos”; “el acoso no es constante, por lo tanto no vale”; “no había más que mala química”.

Non vou facer uso do Recurso de Suplicación, non lle vou suplicar ao Patriarcado Xudicial que revise o meu caso

A fiscal suxeriu que eu tiña que ter deixado o traballo ou que lle tiña que ter dito ao meu xefe que parara de acosarme, así el decataríase. Dixo que as versións das testemuñas coincidían...vaia, parece que non escoitou os catro primeiros. Aprendín logo que na xustiza isto vai ao peso, que se catro din unha cousa e seis din outra, gañan os seis por goleada, aínda que non sexan fieis á verdade porque teñen unha relación de dependencia laboral cos demandados, por exemplo.

Non vou facer uso do Recurso de Suplicación, non lle vou suplicar ao Patriarcado Xudicial que revise o meu caso. É o Tribunal de Xustiza de Galicia un reduto feminista? Non vou perder o tempo en averigualo. O meu recurso vai por esta outra vía, pola humana, a que se esforza en transformar as cousas e que iso repercuta positivamente nas demais persoas. Non me arrepinto de ter denunciado, síntome vitoriosa nesta loita, pero coidado amigas, as leis non están feitas para as mulleres e moito menos para as actrices. É urxente relexislar. É moi necesario que se nos acompañe nestes procesos tan longos e intensos. É preciso ter sensibilidade.

Aínda falta esperar a que remate a instrucción da vía penal. Pase o que pase, en realidade isto xa non ter que ver comigo, ten que ver coas demais. Ten que ver con quen está a ler esta crónica da inmundicia.

Audiovisual
¿Dónde están los Harvey Weinstein del arte español?
Las denuncias de la actriz Iria Pinheiro y la artista Carmen Tomé abren la Caja de Pandora en un sector en el que la precariedad alimenta el miedo a denunciar los delitos contra la libertad sexual.

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Heteropatriarcado
Masculinidades sin deconstruir En la calle, el Che...
Sobre maltrato, machismo, masculinidades sin deconstruir y el largo camino por recorrer, también, entre los hombres de una izquierda con los mismos comportamientos que la derecha.
El Salto Radio
El Salto Radio Desenmascar la violencia
Almudena Carracedo, la directora de “No estás sola. La lucha contra la Manada” nos habla, en su última película, de cómo el “yo sí te creo” consiguió desenmascarar tantas agresiones sexuales hasta entonces silenciadas.
Euskal Herria
Euskal Herria Las artistas musicales vascas se unen en un manifiesto para denunciar la misoginia del cantante de Gatibu
Alex Sardui declaró que “en el gremio musical no ha existido discriminación”. Un total de 150 músicas le han respondido que “no hay más ciego que el que no quiere ver” y que llevan “mucho tiempo hartas” con este tipo de situaciones.
L-Cobra
6/10/2018 19:40

Forza Iria. Estamos contigo!

1
36
#24043
5/10/2018 17:10

Xa temos Harvei weinstein galego. O que non temos e xustiza.

7
38
#24047
5/10/2018 18:38

😂😂😂😂😂😂

0
33
#24551
16/10/2018 20:27

Hay que ser muy imprudente para soltar semejante basura de titular.

19
0
#24041
5/10/2018 17:08

Cando vexades a Jose Luis Orta Viñas por Santiago adiante non deixedes de felicitalo.

6
37
#24021
5/10/2018 11:39

" Tamén contactou coa Asociación de Actores e Actrices de Galicia para denunciar o caso e solicitar amparo legal. A avogada do gremio desestimou acción legais pola “dificultade da proba e que ninguén vai dar a cara por ela”."
A Asociación de Actores e Actrices de Galicia non morde a mano patriarcal que lle permite vivir como deus facendo nada.

14
30
#24027
5/10/2018 14:03

Evidentemente que nadie va a dar la cara. La mentira es lo que tiene.

40
14
#24039
5/10/2018 17:05

Esta e a tua oportunidade de dar a cara e contar cal e a tua relación contractual co teu colega das mans largas.

8
26
#24042
5/10/2018 17:09

Este e estómago agradecido e compañeiro de fechorias.

4
27
#24020
5/10/2018 11:37

O importante e que agora lle coñecemos e lle poñemos cara. E un mundo pequeno.
http://www.academiatv.es/bio/vinas-orta-jose-luis/

11
35
Karenina
4/10/2018 18:02

Iria, no entiendo por qué sigues cavando tu propia tumba. Lo estás haciendo muy mal, fatal. Echas mierda de tus propios compañeros, mantienes este discurso victimista aun después de muchas cosas que han pasado que muestran que mientes... No sé, tía. Háztelo mirar, en serio.

47
26
#24040
5/10/2018 17:06

Di como te chamas e falamos de cavar. Podemos quedar esta mesma tarde.

9
33
#24058
5/10/2018 22:23

Esta respueste solo la puede ofrecer un paleto.

34
0
Cristina
4/10/2018 0:56

Estoy actualmente en proceso similar. Lo k más me duele no es la actitud del demandado, sino los paternalismos machistas del sistema y su estupidez apabullante!! Tb estoy tratando el asunto con periodistas... Yo no voy a kedarme callada, nunca, más... Hay k exponer como esta, la justicia de corrompida y falsa!

36
15
#23944
4/10/2018 15:00

Ánimo en tu denuncia. Y que se haga justicia. La de Iria es falsa.

43
22
#23965
4/10/2018 15:52

Ti si que deves ser tremendo Compañeiro, en fin

11
25
#24552
16/10/2018 20:29

Falsa como ela

18
0
#23964
4/10/2018 15:51

E falou o juiz, falsa diz? Serás pertencente á Manada?

0
47
#23981
4/10/2018 18:34

O di a sentenza. Así que a calar. Veña ciao.

30
18
#23985
4/10/2018 18:47

Xa falou a xuiza. Veña pa casiña.

27
18
#24052
5/10/2018 20:48

Isto e España, tolo fascista. A xuíza do Opus ve a violación con bos ollos.

0
24
#23994
4/10/2018 22:04

Aquí todo o que opina distinto ca ti é dunha "manada".

31
16
Eva Castro
3/10/2018 22:51

O jefe/macho/opresor/abusador goza da protección da xustiza patriarcal...está claro. O medo de moit@s subordinad@s e a camaradería dos da súa caste.
Por probados q estén os feitos.
Iria xa sabía a qué se enfrentaba e ainda así foi adiante.
Todo un exemplo de dignidade.
Seguiremos adiante.

16
36
#24019
5/10/2018 11:35

http://www.academiatv.es/bio/vinas-orta-jose-luis/

6
30
#23892
3/10/2018 19:31

Que algo non sexa considerado delito non quere dicir que non sexa reprobable. Denunciar este tipo de situacións conleva dor e máis dor. Grazas pola túa valentía Iria, e por coidar así de todas. Ánimo.

12
30
#23861
3/10/2018 11:16

Que exemplo Iria. Iso si. Se pagan o que pedias enton "pelillos a la mar" e que loite otra.

43
14
#24011
5/10/2018 11:19

¿Ti es o encargado das felaciones? Da a cara cobarde.

10
26
#24031
5/10/2018 15:21

¿Encargado das felacións? Menuda mensaxe machista de abusador opressor.

0
29
#24054
5/10/2018 20:53

Tontolaba, cóntanos como e machista felar.

2
0
#23845
2/10/2018 23:13

Iria mucha fuerza. Ya sabes que la negación d los hechos permite al agresor invisibilizar todo tipo de violencias. Normalizar la violencia es lo habitual. Callarse y negar. Eres el vivo ejemplo de lo que se debe hacer.
Gracias por actuar. Y sí somos muchas invisibles...

33
37
#23899
3/10/2018 21:20

Qué violencia. No hubo violencia. Ni acoso. Ni asomo. Lo dice la sentencia. Y tb TODOS los testigos de Iria. Poneros para arriba o para abajo pero los hechos son los que son. No hubo nada. Solo las ganas de esta presunta actriz de abanderar una causa a la que está insultando.

37
20
#24053
5/10/2018 20:51

¿Os teus fillos tamén serán violadores coma o seu pai?

0
32
#23843
2/10/2018 22:37

Se dice que ofreciste a la parte demandada evitar ir a juicio si te daban pasta...¿Por qué no lo aclaras? Es que acaso tiene precio tu dignidad???

45
21
#23901
3/10/2018 21:28

Esa parte no le interesa y la omite... por cierto bien poco vale su dignidad .... primero fue el director y la productora, después los médicos y enfermeras que están el los paritorios, ahora sus propios compañeros y testigos y para finalizar hasta hecha mierda a la jueza y fiscal que por cierto eran mujeres ambas.... de verdad iría, pide ayuda porque la necesitas... deja ya de repetir lo mismo porque por mucho que repitas y escribas no se va hacer verdad porque tú estás mintiendo y lo sabes....

47
11
SomosUmMilhãoÍria
4/10/2018 15:46

Isto que escreves é pago por quem? Assim semelhas um machista. Ela denunciou e nós um milhão com ela

2
26
#23982
4/10/2018 18:36

Castellano por favor. Gracias.

0
10
#23993
4/10/2018 21:18

"Eran mujeres ambas". A parvada de turno. Vai facer primeiro de feminismo, anda, a ver se aprendes os rudimentos da ciencia.

0
36
#23995
4/10/2018 22:06

Primeiro de feminismo...isto non é feminismo non vos engañedes. Isto é trapallada.

30
7
#23828
2/10/2018 19:33

Iria é de dicir que con este artículo consijeches faserme rir. Aljo que non fixeches en ninjunha das tuas actuasions. Eu som o diretor e poñoche na rua o dia un. Menos mal que tiñas a David A. Para darche "traballiño". Di bastante dd ti que poñas.a parir a grandes profesiinais que si destacan nos seus departamentos. Pero o dito.. A primeira ves que rin contigo. Fai outra xira a ver...

47
39
#23859
3/10/2018 11:00

Cuánta cara hay que tener! Ojalá se haga justicia para que tanto pensamiento tan poco humano pueda ser tachado. No se habla de si ella, sus compañeros, el director, o los de producción hacen un buen trabajo en su campo, se habla de derechos, de respeto, de que la verdad salga a la luz y aunque hayan muchos que intenten ocultar esa verdad por su propio beneficio por medio de la manipulación, ella no está sola, repito, NO ESTÁ SOLA.

16
32
#23895
3/10/2018 20:33

Ella si habla de sus compañeros y de que necesitan "venderse" pqra trabajar. Piensa el ladrón... a ver si tenemos orejas para todo y no solo para lo que nos interesa.

37
11
#24045
5/10/2018 17:17

Vendido. Covarde.

3
27
Patricia
3/10/2018 19:32

Detrás do teu humor e da túa simpatía só hai covardía. Ou cres que esta persoa está calumniando gravemente a outra -ninguna gracia, a menos que sexas un descerebrado, deberías estar indignado e non tan por enriba da situación con chistes parvos- ou...no segundo caso, que para min é o evidente, xa non teño nin adxectivos.

9
29
#23894
3/10/2018 20:29

Pois mira no María Moliner.

28
11
#24044
5/10/2018 17:16

¿Grandes profesionais? Mira que hai pailáns soltos na ficción galega. Vendédevos por catro euros. Vaia currículum de merda que ten o dos tocamentos.

2
31
#23822
2/10/2018 18:44

Moitas gracias, Iria!
E tranquilas, amigxs sa farándula, a todo porcx lle chega o humano ke o pape!
Somos moitas Irias (e estamos ppr todas partes!)

20
35
#23825
2/10/2018 19:22

Espero que no. Con una llega. Ajajjajjaja

35
14
#23817
2/10/2018 17:43

Moita forza Iria! demostraches un gran valor dando este paso tan importante, serás un exemplo a seguir por moitas. Toca seguir loitando! (E sempre coa cabeza alta) Moitas grazas!!

19
32
#24056
5/10/2018 21:01

Canto covarde xunto.

0
27
Mujer y feminista
2/10/2018 16:52

Es una vergüenza que ante una denuncia falsa en que se pone en duda la actuación de los tribunales en que Juez y Fiscal son mujeres, se apele a denunciar justicia patriarcal.
La sentencia es muy clara: no ha habido acoso. En vergonzoso que se siga haciendo eco a denuncias falsas que aunque estadísticamente son muy pocas, haven mucho daño a las mujeres, a todas las mujeres víctimas y difundir este artículo atenta contra el honor y dignidad de los denunciados, los testigos, y todos los operadores jurídicos.
A pie de articulo se hace mención a que no se admiten comentarios insultantes, amenazantes, etc. Se está publicando una infamia, faltando a la verdad y vulnerando derechos fundamentales de muchas personas.

50
30
#24055
5/10/2018 20:57

Covarde e mentirán marichulo.

0
31
#23808
2/10/2018 16:07

De verdad , eres patética ... por eso estabas escribindo durante o xuicio, e hasta che chamaron a atención cando estabas co móvil.... atreves-te a mentir nun xuicio e ahora como último recurso tratas de desacreditar os teus propios testigos chamados por ti e a propia xustiza. Faino mirar iria que che fai falta.

47
31
#23804
2/10/2018 15:35

Jajajaja A chorar a Cangas! Y la que se te viene encima por mentirosa va a ser de traca. Qué risa

42
25
Carme Freire Cruces
2/10/2018 13:38

Grazas Iria pola esperanza e a forza que nos contaxias. Aqui estamos para as referentes coma ti, por se nos precisas tamen. Apertas fondas

23
31
#23787
2/10/2018 13:17

Que asco, moitas grazas polo testimonio Iria e moita forza.

18
33
#23785
2/10/2018 12:48

Absolutamente demencial, falso, oportunista
Iría que horror!

40
4
Jose.
2/10/2018 12:10

E unha vergoña. Fixeches moi ben en denunciar, polo menos valeuche para desenmascarar a xentuxa que che ofreceu apoio.

16
31
#23776
2/10/2018 11:48

Absolutamente demencial. Ánimo, Iria. E noraboa. E grazas ♡♡♡

14
30
#23788
2/10/2018 13:20

Moita forza!!

11
31
#23838
2/10/2018 22:02

Animo

8
30
Carmeliña
2/10/2018 21:59

Ánimo iría estamos con Tigo non hai maior maior desprecio q non dar aprecio ti sempre cosa cabeza alta Bicos e un abrazo

6
29
#23998
4/10/2018 23:28

Pois para non facer aprecio vai de blog en blog

31
3
Extrema derecha
Extrema derecha Estados Unidos declara la guerra contra los pobres con la ley “grande y bella” de Trump
VV.AA.
La norma presupuestaria, que contempla más de un centenar de disposiciones, convierte a ICE en el cuerpo de seguridad del Estado más financiado y es un cheque en blanco para las grandes contaminantes.
Comunidad de Madrid
Comunidad de Madrid Una “victoria moral” da alas a la Plataforma STOP Planta de Biogás en Colmenar y Tres Cantos
La aprobación en el último pleno de una moción para revertir la declaración de utilidad pública del proyecto infunde ánimos a la plataforma, que ya ha denunciado el procedimiento ante los tribunales.

Últimas

Palestina
Palestina Albanese presenta su informe ante la ONU: “Gaza es el escenario de un crimen”
El Consejo de Derechos Humanos atiende al reporte sobre el lucro de empresas y bancos en el actual genocidio de Gaza. The Guardian califica de “posible crimen de guerra” el ataque contra una cafetería en la que murieron 39 personas.
Opinión
Opinión Sirat y las zonas temporalmente autónomas
En la película de Olivier Laxe prevalece el relato sobre la deserción del mundo que una mirada a la propia creación de la comunidad que surge en torno a las raves.
Política
Política Feijóo radicaliza al Partido Popular en medio del terremoto Cerdán con la vista puesta en las elecciones
Miguel Tellado será el nuevo secretario general del partido. Un movimiento con el que Feijóo consigue el control casi absoluto del PP y le come espacio del discurso ultra a Vox, pero que lo aleja de eventuales pactos con PNV y Junts.
Galicia
Galicia Galicia elige el rumbo de la lucha contra Altri en las elecciones a la directiva de la plataforma Ulloa Viva
Vecinos y vecinas de la comarca más afectada presentan dos listas separadas tras no llegar a una propuesta de consenso. Por un lado concurre una candidatura continuista y, por el otro, una alternativa que se acerca más al nacionalismo institucional.
Madrid
Madrid Vecinas de Tribulete 7 presentan demanda colectiva por acoso inmobiliario contra Elix Rental Housing
Es la primera demanda colectiva que se presenta en España contra una socimi. El inquilinato quiere conservar sus hogares e impedir que se desarrolle el plan de pisos turísticos que pretende el propietario.
Más noticias
Comunidad de Madrid
Sanidad Pública Cae el techo de la entrada principal del Hospital Isabel Zendal
El hospital de pandemias, inaugurado por Isabel Díaz Ayuso en 2020 y que generó unos sobrecostes del triple de lo presupuestado en su construcción, ha visto cómo se desplomaba el techo de entrada.
El Salto Radio
EL SALTO RADIO Podcast familiar Caleidoscopio, episodio 26: Y... ¡Acción! (Segunda parte)
Los pequeños colaboradores y colaboradoras nos cuentan cómo sería su película ideal, cuánto creen que tardarían en grabarla... y cómo imaginan que sería su estreno.
Tribuna
Regadíos Regar con un agua que no tenemos ni tendremos
Se encona la lucha por el control de un agua de la que somos deficitarios, exponiendo amplios territorios a la desertificación y el abandono.

Recomendadas

En el margen
En el margen Aisetou Kajakeh: “Nosotras no estamos rompiendo techos de cristal, sino sorteando muros”
Esta socióloga española asegura que las asociaciones gambianas en España mantienen un vínculo directo con el lugar de origen, lo que hace que nunca pierdan la conexión con las raíces.
Salud mental
Laura Martín López-Andrade “La psiquiatría es una profesión potencialmente muy peligrosa”
La psiquiatra granadina defiende desde Málaga otro tipo de psiquiatría que huye de los diagnósticos y de la jerarquía y cambia la palabra tratamiento por acompañamiento.
Alquiler
Racismo y alquileres Siete de cada diez migrantes se ve en la necesidad de vivir de alquiler frente al 14% de los hogares españoles
“El precio del prejuicio” es el título del más reciente estudio del Instituto de Investigación Urbana de Barcelona, IDRA, en el que disecciona la relación entre las personas migrantes y su acceso a la vivienda.