Minería
Crónica dunha ecoloxista na xunta dunha multinacional mineira

Unha activista contra a megaminería conseguiu introducirse na xunta de accionistas de Atalaya Mining en Londres. Os executivos da mineira víronse obrigados a escoitar as súas reivindicacións sobre as balsas de lodo en Riotinto e a mina de Touro-O Pino.

mina touro atalaya
Manifestación do 25 de febreiro contra a reapertura da mina en Touro e O Pino. Pablo Santiago

Coordinadora nacional de Minería de Ecologistas en Acción

AVOGADA AMBIENTALISTA, INTEGRANTE DO GRUPO DE MINERÍA DE ECOLOGISTAS EN ACCIÓN.
10 dic 2018 08:00

O 27 de xuño, ás once da mañá, asistín á xunta xeneral de accionistas da mineira “junior” Atalaya Mining. Hai tempo que as grandes mineiras desprendéronse do legado de violencia que deixan en moitos territorios. Delegan en empresas máis pequenas o traballo sucio de comprar vontades políticas para conseguir os permisos e así agochar os conflitos sociais que xeran os seus proxectos pantasma. Merquei dez accións para presentarme ante os accionistas desta mineira e contar unha realidade distinta á dos resultados contables da empresa.

Para este día, invitei a Luis Gallardo, da Plataforma Veciñal Mina Touro-O Pino Non, e a dúas ONG inglesas dedicadas a denunciar abusos nas xuntas das multinacionais mineiras que cotizan na bolsa de Londres. Richard Solly, de London Mining Network, aconselloume sobre como mercar as accións e nomear aos meus acompañantes. Aínda lembro a sorpresa de Richard cando nos coñecemos protestando ás portas do congreso Mineira e Diñeiro, en Londres, e faleille da febre das minas en España.

xunta accionistas atalaya
Á entrada da xunta de accionistas de Atalaya Mining en Londres. Ilustración: Clara Atkinson.

A tarde anterior á xunta paseina na casa cos meus fillos facendo pancartas e redactando a miña intervención. Consciente da distancia que os inversores teñen sobre os territorios afectados dos “seus proxectos” decidín enfocar as miñas preguntas para que na acta da xunta quedara claro o aviso do risco que supón para as accionistas as operacións de Atalaya Mining en España.

Esa noite recibín en email do secretario da xunta que me dicía que non podería ir acompañada a esta reunión de accionistas. Cando Luis chegou do aeroporto uns minutos despois, non tiven o valor de dicirlle que fixera a viaxe a Londres en balde.

“Esta xente de Atalaya –dicíame- pensaban que eramos catro gatos en Galicia. Pero organizámonos”. E seguiu: “Esta era a pregunta de mañá sobre Touro, que che parece?”, preguntoume. Luis pediume unhas zapatillas, puxo o pixama e quedou durmido no salón vendo a televisión. Mentres, eu intentaba memorizar angustiada na cociña o texto que el escribira. Esa noite non puiden durmir e resolvín que dalgún xeito metería a Luis na xunta de accionistas, a pesar das advertencias.

ÁS PORTAS DA XUNTA

Media hora antes da xunta da mineira, xa estabamos todos reunidos, incluídos os meus fillos e os seus amigos, que aceptaron facer media hora de activismo. Alí estabamos na beirarrúa, ao pé dunha torre de oficina nunha zona financeira de Londres onde se ía celebrar a xunta, no piso oito. Luis e máis eu metémonos no edificio e pasamos sen máis controis á oitava planta. Logo baixei recoller outro activista, Hal Rhoades, de Gaia Foundation, que levaba preparada unha segunda intervención e agardaba suxeitando unha pancarta.

Cando os axentes de seguridade se decataron de que eramos parte da protesta, impedíronnos o paso. Pero eu xireime e, rapidamente, coleime pola porta xiratoria onde o porteiro de seguridade non me puido alcanzar.

Unha vez dentro fun detida por outro garda de seguridade que me berrou que debía abandonar o edificio. Como me neguei a saír, chamaron á policía. Expliqueille ao axente o ocorrido e amosei o meu certificado de accionista, ao que este indicou que tiñan que me deixar subir. Ese día, confésoo, mudou a miña perspectiva da policía inglesa.

Cando as portas se abriron no oitavo piso, empecei camiñar con paso firme xunto aos dous individuos que me escoltaban e, de súpeto, comecei correr e, ignorando o control da entrada, accedín abrindo bruscamente a porta da sala. Todos xiraron a cabeza. Mirei a Luis, que estaba de pé lendo os papeis coas súas preguntas, xa no final da súa intervención.

“Atalaya Mining afirma ser un cidadán corporativo responsable coa ambición de mellorar a vida das comunidades”, dixo Luis en inglés cunha voz alta e firme. “Pero, por que, entón, a compañía está reabrindo unha mina en Touro sen licencia social e poñendo en perigo os medios de subsistencia dos habitantes, a auga e os ecosistemas?”.

“Señor Lavandeira: sabe que a mina de Touro está a menos de 200 metros das vivendas? Tiveron en conta os custos do recolocamento destas persoas?”.

'TRAER PROSPERIDADE'

O presidente da empresa mineira, Roger Davey, tamén conselleiro da australiana 'junior' Highfield Resources, que ten un proxecto de potasas en Aragón e Navarra, respondeu cun acento inglés refinado: “Señor Gallardo, estamos orgullosos de traballar para unha compañía que trae prosperidade ás vilas. No caso de Touro, coa creación de 400 postos de traballo. Entendemos que a minería non é do gusto de todos, pero é unha industria necesaria. Suxírolle que agarde á quenda de preguntas. Agora procederemos á presentación de Alberto Lavandeira, o noso director de operacións”. Lavandeira é un vello coñecido da minaría especulativa en España, promotor de proxectos como a mina de ouro de Salave, en Asturias.

O director de operacións fixo entón unha presentación dos plans de expansión de Atalaya Mining. Contou as bondades dunha compañía “en rápido crecemento” e “respectuosa co medio e as persoas” e asegurou que os impactos dos proxectos en España son de “baixo risco” e tanto a Xunta de Galicia, en Touro, como a Junta de Andalucía, en Riotinto, dan o visto bo.

O MEU TURNO

Despois chegou o meu turno. A culminación de semanas de traballo en colaboración co grupo de Sevilla, con Isidoro Albarreal e Antonio Ramos preparando informes técnicos e documentación para dar argumentos ante os accionistas.

“Señor Lavandeira, como director de operacións e responsable dos seus accionistas: Ecologistas en Acción anunciou en moitas ocasións que as balsas de Riotinto están en risco. O seu colapso causaría unha avalancha de residuos tóxicos dez veces maior que a ocasionada polo rompemento da balsa de Aznalcóllar, hai vinte anos. A estimación do derramamento é de máis de 65 millóns de metros cúbicos de elementos tóxicos. Isto afectaría ao Parque Nacional de Doñana e ás localidades de Gibraleón e Huelva, poñendo en perigo ás persoas”.

E continuei co meu discurso: “A miña pregunta é: Señor Lavandeira, por que non se construíu a planta de espesamento de lodos requirida pola autorización ambiental que evitaría o risco de rompemento das balsas polo exceso de liquidez dos lodos?”. E engadín: “Xa que o seu seguro non cobre este risco, os seus accionistas serían responsables do dano e das vidas humanas”.

Lavandeira botou o peso do seu corpo cara atrás e comezou facer xestos de indignación, ata o punto que Davey lle dixo: “Alberto, cálmate”. Lavandeira tardou uns segundos en recompoñerse e rosmou: “Elena, estou moi decepcionado coas túas palabras. É triste que te enganasen sobre os riscos das balsas”. E dixo: “Por favor, ven visitar os nosos traballos alí este verán”, dixo abrindo os brazos.
Pero non calei: “Señor Lavandeira, non o coñezo de nada e agradeceríalle non me ‘tutee’. Se invitarme a ver as balsas na época seca, cando non hai risco de exceso de choiva e, polo tanto, de rompemento, é todo o que se lle ocorre... Os accionistas poderán sacar as súas conclusións”. E protestei polo trato recibido á entrada do edificio polos 'gorilas' de Atalaya Mining. Ademais, reclamei o meu dereito a unha segunda intervención, esta vez sobre o proxecto de Yuso, do que me tiñan posto ao día os compañeiros de Ecologistas en Acción de Cantabria.

Alcei a voz de novo: “Señor Lavandeira, na documentación do proxecto da mina de cinc, cerca de Santillana del Mar, non conta cun plano de situación da galería subterránea de cinco quilómetros prevista. Polas enormes proporcións para un proxecto de exploración, debería ter en conta que é unha zona densamente poboada e de gran valor e que contén a cova de Altamira, Patrimonio da Humanidade?”.

Por unha fracción de segundo, distinguín nos ollos do director xeral un sinal de alarma. Lavandeira e Davey cruzaron as súas miradas e deron unha resposta negativa coa cabeza. Entón, observei como os socios maioritarios de Atalaya Mining, Trafigura, dous fondos estadounidenses e un árabe, tomaban notas a toda velocidade.

Nada máis saír da xunta, chamei a Antonio Ramos, que agardaba con ansiedade novidades en Sevilla: “Así me gusta 'mi niña', con dous ovarios!”, dixo ao escoitar o meu relato. Despois chamei a Isidoro Albarreal, que estaba a visitar a mina de Touro esa tarde cun grupo de persoas opositoras ao proxecto. “Agarda, repite o que acabas de contar, que poño o altofalante”, díxome. E mentres lembraba os xestos e a cara de descomposición de Lavandeira, un estouro de risas e berros chegaban a través do móbil.

Entón sentín a máis de dous mil quilómetros, a emoción dun momento único e irrepetíbel: a embriaguez dunha pequena batalla gañada, froito da cooperación entre Ecologistas en Acción e a cidadanía galega. Ao día seguinte metinme no ‘chat’ de inversores de Atalaya Mining e, segundo o relato dun dos accionistas, “houbo moito ruído na xunta con dúas ecoloxistas, unha delas, unha avogada que está como una 'regadera”.

Artigo publicado orixinalmente na revista Ecologista nº97 e no espacio ecofeminista Saltamontes.


Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Tribuna
Tribuna Decrecimiento azul: un enfoque necesario para mares al límite
Mientras se celebra la UNOC3 y en el contexto de cambio climático y pérdida de biodiversidad al que nos enfrentamos se necesita —también en el mar— un cambio de paradigma donde el crecimiento y la ausencia de límites dejen de ser la norma.
Sevilla
Medio ambiente La mina de Aznalcóllar volverá a producir en 2028: viejas heridas, nuevos vertidos
La Junta de Andalucía ha dado luz verde definitiva a la reapertura de la mina de Aznalcóllar a manos de la compañía Grupo México, un proyecto que pretende verter más de más de 17 mil millones de litros de aguas tóxica al río Guadalquivir.
Política
Política Feijóo radicaliza al Partido Popular en medio del terremoto Cerdán con la vista puesta en las elecciones
Miguel Tellado será el nuevo secretario general del partido. Un movimiento con el que Feijóo consigue el control casi absoluto del PP y le come espacio del discurso ultra a Vox, pero que lo aleja de eventuales pactos con PNV y Junts.
Crisis climática
Datos El junio más cálido jamás registrado cierra con 330 fallecimientos por calor
103 personas han muerto en los primeros tres días de la ola de calor, según las estimaciones. Los datos de la Aemet señalan al pasado mes como el junio más caluroso; ha pulverizado la máxima anterior por 0,8 grados de diferencia.
Opinión
Opinión Espejismo España
La descomposición del Gobierno de coalición es un reflejo de la expansión de la ola ultraderechista, pero no implica que los movimientos de transformación puedan organizarse para contrarrestar esa amenaza.
Salud mental
Laura Martín López-Andrade ”La psiquiatría es una profesión potencialmente muy peligrosa”
La psiquiatra del Hospital Virgen de la Victoria de Málaga defiende otro tipo de psiquiatría que huye de los diagnósticos y de la jerarquía y cambia la palabra tratamiento por acompañamiento.
Oriente Medio
Oriente Medio Los empleados de EFE en Oriente Medio denuncian salarios por debajo de los mil euros
La delegación, formada por 24 personas, anuncia paros en sus funciones al verse reducida más de un 25% su nómina sin opción a negociar.
Naciones Unidas (ONU)
Genocidio El Informe Albanese denuncia ante la ONU a las empresas que se han lucrado del exterminio en Gaza
La relatora presenta un informe al Consejo de Derechos Humanos en el que detalla la responsabilidad de decenas de empresas en las políticas de ocupación, apartheid y genocidio que está llevando a cabo Israel en Palestina.

Últimas

Alquiler
Racismo y alquileres Siete de cada diez migrantes se ve en la necesidad de vivir de alquiler frente al 14% de los hogares españoles
“El precio del prejuicio” es el título del más reciente estudio del Instituto de Investigación Urbana de Barcelona, IDRA, en el que disecciona la relación entre las personas migrantes y su acceso a la vivienda.
Comunidad de Madrid
Sanidad privada Inspección propone sancionar a un hospital de Quirón por exponer a la plantilla a sustancias cancerígenas
El organismo inicia un procedimiento administrativo sancionador por infracción grave. Tras una visita al Hospital Quirónsalud Sur, de Madrid, constataron deficiencias en la zona de almacenamiento de los productos farmacéuticos y en el mortuorio.
València
València Una comunidad vecinal lucha para impedir el enésimo proyecto de bajos turísticos en València
El vecindario de un bloque en Aiora se organiza contra la construcción en su patio de luces de catorce alojamientos turísticos en una zona ya saturada de este tipo de negocios.
Sphera
Sphera Nueva convocatoria para medios independientes de Europa
La red Sphera financia con un máximo de siete mil euros vídeos cortos documentales elaborados por medios independientes de todo el continente. El plazo finaliza el 12 de julio.
Malasia
Malasia Durian, la fruta fétida que triunfa en Asia
El durian es tan maloliente que su consumo está prohibido en interiores, pero la popularidad de esta fruta, considerada un superalimento, no deja de aumentar en China y en el resto de Asia.
Tribuna
Tribuna El juicio del siglo contra Greenpeace y el derecho a la protesta
El juicio contra Energy Transfer arranca hoy, 2 de julio, en los Países Bajos, donde Greenpeace busca justicia invocando por primera vez la nueva Directiva anti-SLAPP de la UE.

Recomendadas

Historia
Historia ‘Weimar’, y su eco
‘Tiempos inciertos’, la exposición dedicada a la República de Weimar en el CaixaForum de Barcelona, apenas se deja nada, pero vuelve a incurrir en la idea de las “dos Alemanias” contrapuestas.
Economía social y solidaria
Historia Lo que Franco arrebató al cooperativismo y a la economía social y solidaria
La dictadura franquista combatió de forma cruel el movimiento cooperativo fraguado en la II República, y durante la propia guerra con las denominadas colectividades, y pervirtió la idea de autogestión a través de los ideales falangistas.
Río Arriba
Río Arriba Yayo Herrero: “El holocausto nazi no es una excepcionalidad en la historia de Europa, es un modus operandi”
Nueva entrevista de Río Arriba en formato podcast y vídeo en el que hablamos de ecofeminismo, transiciones ecosociales justas, decrecimiento, colapso, poner la vida en el centro y mucho más.