Galego
Galego con acento catalán

Estudantes cataláns da lingua sorpréndense pola situación do idioma en Galiza.

estudiantes galego
Aprendendo galego no barrio de Vila de Gràcia de Barcelona. Sofía Caamaño
1 ago 2018 10:01

Un portal pechado do barrio da Vila de Gràcia de Barcelona abre as súas portas e propaga a melodía da canción “Milonga de aquí” de Sés pola rúa. Ao principio escóitase ao lonxe, pero conforme se avanza polo corredor, chégase a unha pequena habitación na que Isaac, Héctor, Joan e Yolanda, todos cataláns de nacemento, len atentos a letra da compositora bergantiñá intentando completar os ocos que faltan nela. “O meu pai fala galego pero nunca me ensinou. Aprender a lingua agora é unha maneira de reivindicala”, conta Isaac nun case perfecto galego despois de tan só catro meses estudándoo.

Segundo datos do Instituto Galego de Estatística, só o 31% dos galegos utiliza sempre a lingua propia para comunicarse, descendendo esta porcentaxe ao 13% cando se trata de poboación nova. A realidade lingüística de Galiza sorprende a estes estudantes cataláns, que coinciden na idea da existencia de prexuízos contra o idioma na sociedade galega. “Viaxo todos os anos a Galiza e deime conta de que para moita da xente de alí o galego é lingua da casa pero non da rúa”, relata Héctor. A súa parella ten ascendencia galega, máis concretamente da zona dos Ancares, e agora que tiveron unha filla, asegura que estas clases son “a maneira perfecta de ser partícipe da cultura e dos antepasados da nena”.

Carlos Vieito, politólogo de carreira e activista a prol da lingua, leva tres anos vivindo en Barcelona e é o encargado de facer chegar o idioma e a cultura galega a estes estudantes. “As aulas naceron porque unha rapaza italiana que estaba aprendendo galego quería sacar o Certificado de Estudos de Lingua Galega (Celga) e, como non atopaba ningún curso, preguntoume se podía ser eu quen lle dera clases. Ao final ela botouse atrás, comezouse a apuntar outra xente e aquí estamos”, relata. Carlos asegura que cando empezou esta andaina pensaba que a maioría da xente querería estudar galego ou ben para poder sacar algún título ou ben por temas laborais. Non obstante, sorprendeuse cando falou cos seus alumnos e se deu conta “de que o fan por amor ao idioma”. Yolanda naceu en Venezuela, medrou en Catalunya e ten ascendencia galega. Os seus pais nunca lle falaron galego por medo a que despois tivese problemas para aprender o castelán. “O amor pola terra forma parte da herdanza que me puxeron nas maos e por iso tiña ganas de aprender a lingua”, narra.

Identidade da terra

Ao igual que Yolanda, Joan sempre tivo “a vontade de aprender o idioma, a identidade e a cultura galegas”. Este mozo catalán conta que viaxa “cada verán” á terra de onde era a súa avoa. A Joan gustaríalle estudar filoloxía galega e asegura: “Estou namoradísimo de Galiza. Son fan”. Porén, tamén se mostra preocupado “pola situación do galego”. “Vexo que alí non hai un pensamento a favor da identidade da terra, as novas xeracións falan cada vez menos”, narra. Mónica Pazos, secretaria xeral da Mesa pola Normalización Lingüística, asegura que a situación máis preocupante é a da xente nova. “Só un de cada catro menores de 15 anos fala galego. O Goberno leva anos facendo políticas en contra da lingua. É a Xunta quen ataca o idioma, penso que socialmente si hai apoio ao galego, viuse na manifestación do Día das Letras”, afirma Pazos. Valentín García Gómez, secretario de Política Lingüística da Xunta, asegura: “Non hai ningún problema no sistema educativo, esa é a lectura fácil. O que hai que facer é ver de onde veñen eses rapaces. O problema está nas súas zonas de socialización. Os nenos de Vigo ou da Coruña nunca falaron galego”.

Para Yolanda, o máis contraditorio é que “xente que quere tanto a súa terra” non fale a lingua propia. Conta que, cando era cativa e viaxaba a Galiza con seu pai, o coche ía máis rápido no momento no que pasaban León. “Cando me atopo con galegos que están polo mundo vexo que sempre teñen morriña. Se cadra hai que marchar para darse conta do que un ten na casa”, conta.

García cre que parte do problema é a consideración que temos sobre os galegofalantes: “Ata agora tratamos a alguén de galegofalante se o usa sempre. Para min un galegofalante é quen sabe empregalo, escribilo e o usa nalgún momento do seu día”. Non obstante, Joan sente que o galego está “moi castelanizado e que se segue así, pasará de ser unha lingua propia a un dialecto do castelán”. Para o catalán, o idioma galego “non ten soporte institucional e, se o ten, é moi pobre”. García asegura: “Dende a Xunta si se poden facer cousas, o problema é que as campañas que levamos a cabo non teñen un impacto inmediato na sociedade”.

Carlos está convencido de que en Galiza existen uns prexuízos “moi fortes” contra a lingua. Está convencido de que “o futuro é dos neofalantes” e fai fincapé na importancia de non usar a lingua “só cada catro anos”. Carlos asegura que para el a lingua é: “o amor á familia e á terra. Podería perdelo todo e o galego sería o que me quedaría”. 

Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Galego
Manifestación Miles de persoas enchen Compostela cun berro único en defensa da lingua galega
A plataforma Queremos Galego conseguiu aglutinar voces diversas da Galiza social, política e cultural para “parar a emerxencia lingüística” que sofre a lingua propia e así esixir á Xunta “un cambio de actitude”.
LLIBERTAT PRESES POLÍTIQUES!!
3/8/2018 1:06

A língua é umha maneira de ser. Cada vez que se perde umha fala pérde-se umha razao de ser.
Para que o galego viva mil primaveras máis, umha das cousas que há que fazer é ter a cheia autodeterminassom da terra.
A Galiza pode ter moito futuro prà adiante se @s galeg@s assim o querem.
Acabar coa repressom que tem atualmente, e olhar prà baixo, e nao olhar prà o centro da península. Estamos num momento da história, da humanidade que estan-se esquecendo os valores principais. Damos prioridade a um papel pintado de cores com números debuxados, que a essença do ser humano.
Sem pessoas nao há nim Galiza nim Catalunha nim papeis pintados com números, nim o catalao nim galego nim nada disso.
Todo isso é criado polas pessoas durante os séculos.
Há um país que cháma-se espanha que nao quer lembrar a memôria histôrica.
Nao fai moitos anos , nao podia-se falar, escrever, ler outra língua que nao fora a espanhola.
...màis pensar sim!!
Poden-nos reter físicamente mais nao ciquicamente, o que pensamos!!

O governo atual nao representa Galiza, sao súbditos do imperialismo espanhol.
Devemos todos sair às ruas e paralizarlo tudo ao nosso arredor
Cando a Catalunha seja soberana, haberà moitas máis nsçois que teram a possiblidade de ser um novo estado, DAS PESSOAS E POLAS PESSOAS. Devemos lembrar que as pessoas criaron as naçois. Antes das bandeiras, os hinos, paises etc. estam os humanos. Sem humanos nao há tudo isso.
Pouco a pouco os humanoides de direitas querem acabar cos povos minoritários.
O cantaautor Ovidi Montllor dixo:Hi ha gent a qui no agrada que es parle, s'escriga o es pense en català.
És la mateixa gent a qui no li agrada que es parle, s'escriga o es pense.
Se os governodoides tenhem a obriga de controlar aos cidadans, OS CIDADANS TEMOS O DIREITO E A OBRIGA CONTROLAR OS QUE NOS GOVERNAM.

Sem ir màis lonxe,
GALIZA CEIVE!!

5
1
Crisis climática
Investigación El cambio climático multiplicó las muertes por doce en Madrid y por seis en Barcelona durante la ola de calor
Un estudio estima en 2.300 las muertes durante la pasada ola de calor en Europa. Barcelona ha sido una de las urbes con más fallecimientos y Madrid, la que más ha visto incrementarse la mortalidad por culpa del cambio climático.
Sphera
Minería La inacabada historia de la minería en Asturias
VV.AA.
Uno de los accidentes recientes más graves en la minería asturiana vuelve a cuestionar el sistema de controles y ayudas públicas para las minas en proceso de reestructuración.
Genocidio
Genocidio La segunda consultora más importante del mundo es señalada por su papel en el despiece de Gaza
Boston Consulting Group está considerada una de las “big three” del sector. Ahora, una serie de informaciones señalan cómo ha estado detrás de la fundación antiUnrwa encargada de la distribución de ayuda y de los planes de expansión en la costa.
Perú
Literatura José Carlos Agüero enseña en ‘Persona’ que recordar es necesario cuando olvidar se convierte en la norma
‘Persona’, segunda obra del autor peruano José Carlos Agüero, se convierte en una exploración profunda sobre los cuerpos desaparecidos, la identidad fragmentada y las múltiples formas que puede adoptar una misma vida marcada por el conflicto.
Opinión
Opinión Javier Milei y el “leninismo de derecha”
Milei se apropió de la “técnica” del populismo, produjo un significante vacío (“casta versus pueblo”) y asumió el mandato de terminar con la inflación.
Transición ecosocial
Transición ecosocial El Informe Albanese: neutralizar la impunidad, reinterpretar el derecho
Poner negro sobre blanco los nombres y apellidos de buena parte de las mayores corporaciones del mundo ligadas a la extensión del capitalismo colonial que hace negocios arrasando las vidas de miles de personas, representa un paso relevante.

Últimas

Andalucía
Derechos Humanos Decenas de barrios en Sevilla, Granada y Almería viven otro verano récord en calor con cortes de luz diarios
Endesa mantiene a miles de vecinos de decenas de barrios populares en las ciudades de Granada, Sevilla y Almería sin electricidad. Las instituciones siguen sin atajar una situación que lleva enquistada más de una década en muchas zonas.
Comunidad de Madrid
Sanidad a la madrileña Camas cerradas y urgencias saturadas: el verano en los grandes hospitales de Madrid
Los pasillos de las urgencias del Gregorio Marañón rebosan de camas, mientras se cierran 300 en planta. En el conjunto de la comunidad los hospitales vivirán un verano con un 30% menos de camas, de media.
El Salto Radio
El Salto Radio Que no sean
Ellas lo conocieron como Dani. Ellos, como Sergio. Pero ni Dani ni Sergio existieron jamás. Estas son las consecuencias de las infiltraciones policiales. Y también, las formas de resistirlas.
Comunidad de Madrid
Sanidad a la madrileña Solo dos pediatras se incorporarán a los centros de salud de la Comunidad de Madrid
85 médicos y médicas de familia entrarán en la plantilla. 15 de ellos irán en grupo a levantar centros de difícil cobertura que estaban caídos.
Opinión
Opinión Sindicatos estadounidenses en la larga lucha contra Amazon: ¿una luz al final del túnel?
Amazon es el paradigma de la política empresarial antisindical en Estados Unidos, pero su suerte puede cambiar en los próximos años. El movimiento sindical se juega su supervivencia en ello.
Más noticias
Opinión
Opinión Kneecap y Bob Vylan logran lo que el punk no pudo: aterrorizar a los medios británicos
Hasta ahora, que unos veinteañeros punkis dijeran un puñado de tacos se consideraba un escándalo, pero no un motivo para cambiar todo el modus operandi de una de las cadenas de televisión más importantes y prestigiosas del mundo.
Análisis
Análisis Los mass media y el espectáculo de la presidencia imperial
La saturación mediática de la era Trump tiene un objetivo: desplazar el foco absorbiendo el ancho de banda disponible tanto de los medios de comunicación como de nuestro proceso cognitivo.

Recomendadas

Unión Europea
Unión Europea La sociedad del miedo al declive
La angustia ante el futuro acompaña a las sociedades europeas desde hace tiempo y precede a la Unión Europea. Se manifiesta con mayor claridad en los períodos de declive económico y las turbulencias políticas y sociales que los acompañan.
Laboral
Laboral Reivindicar los derechos laborales en microempresas, el reto de los sindicatos
Nuevas estrategias hacen frente a realidades como las de los falsos autónomos o los puestos en remoto, mientras el PP quiere restringir aún más los comités de empresa.