Feminismos
Federici fenomenoak estaltzen duena...

Irailaren 4tik 11 bitartean Silvia Federici Madril, Zaragoza eta Iruñean hitzaldi sorta bat eman zituen. Aspaldian ez zen ikusi autore eta kide feminista batek horrenbeste pertsona elkartu izatea. Milaka izan baitziren “Kapitalismoa eta emakumeen aurkako bortizkeria”z eztabaidatzera joan zirenak. Hitzaldi eta topaketetako leku guztiak txiki gelditu ziren, oso modu nabarmenean. Iruñeko Katakrak-eko atetik Kale Nagusiaren erdira arte heltzen zen ilara bigarren solairuan hasten zen, esate baterako.

Hamaika galdera erantzuteko dago unearen hunkigarritasuna bizi ondoren, gertakizun potoloa izan baitzen gure hiriaren historia sozialean. Adin eta genero ardatza garrantzitsuena da, entzule gehiengoak hogeita hamar urte baino gutxiagoko neskak baitziren. Sare sozialetan mugitzen den belaunaldia, sehaskatik digitalizazioa bizi izan duena izan zen ekitaldiaren protagonista.

Dudarik gabe belaunaldi gazteago horiek izan dira, M15aren ondoren emakumeok politikan dugun ikusgarritasuna modu nabarmenean aldatu dutenak. Feminizazio honek balore eta formen sakoneko aldaketak bermatzen ez baditu, urte luzetako eztabaida batzuk erraz konpondu ditu. Adibide adierazgarriena kuoten aferarena izan da, “kremailera” sistemaren zabaltzearekin gainditu dena.

Baina Silvia Federicik zerbait gehiago mugitu du. Sorgin eta eraildako emakumeen historiari duintasun eta irakurketa berria ema izanak egungo momentua ulertzen lagundu du. Emakumeen aurkako bortizkeriaren hari gorriari tiro eginez, emakumeen gorputzen gainean klase eta genero zapalkuntzak eragin dituen bortizkeriak azalarazi ditu. Eta ildo hori potentzia politikoaren sortzaile bilakatu da.