Balea Cultural
C. Tangana molaba máis cando era Crema?

Antón é un rapaz fillo de galegos que fixeron vida nun barrio obreiro de Madrid, que creceu co principio do 2000 e alcanzou a adolescencia cando o rap español estaba en plena expansión, coas explosións de Nach, SFDK ou Toteking e mentres Kase O se convertía en lenda sacando Pura Droga Sin Cortar. O neno quería ser coma os seus superheroes e baleiraba a súa rabia adolescente en follas de papel, para despois rapear de forma clásica e nostálxica, á moda da época.

Chamábase Crema e dicía cousas como “Vocación suicida y un alma que teme / horas de sueño en vela por la frase que me llene / por la suela que pise, el trago que envenene / el verso que haga que el mundo se frene y todo acabe” en cancións como En Ruinas como Roma, Cada uno en su lugar ou o exercicio de autoexpresión máis puro que ten, Ego, onde semellaba ver o seu futuro rapeando con: “Voy a escribir hasta dejar de conocerme / y que mañana no volváis a verme / que el futuro es volver a nacer / porque mañana será lo que guardaste de ayer” . E é que ese rapaz acabou sendo o omnipresente C. Tangana.

Co seu colectivo Agorazein, foi cambiando o seu estilo, acercándose a ritmos máis pop, afastándose do rap, estoupando a súa fama con Alligators, tema patrocinado por Lacoste, onde se lles adxudicou a etiqueta de “vendidos” e “pijos”, un tema no que rapeaba á antiga usanza e contiña un sample de Notorius BIG. De aquí saltou á fama, e coa fama veu o mixtape 10/15, no que sacaba cancións baixo beats utilizados por Drake, deixando clara cal era a referencia que quería alcanzar: dentro do rap, pero fóra do son cru e clásico, próximo ao R’n’B. Quizais a cima da mestura de Crema detrás da letra e dos ritmos de C.Tangana, con cancións coma Bolsas, Drama ou Persiguiéndonos, nas que se xira ao redor do amor, desde a nostalxia, lonxe do trato máis reggaetoneiro que leva nos seus temas actuais.

C. Tangana reforza a dualidade da súa persoa e do seu álter ego, non lle importa crear un personaxe pola fama e polas portadas.

Desta época tamén saíu o seu xa mítico beef cos Chikos del Maíz. O grupo formado por Nega e Toni el Sucio, no videoclip de Tu al Gulag y yo a California, facían unha mención visual ironizando sobre C. Tangana e o seu Alligators. Ante isto, C. Tangana reaccionou cunha agresión física, feita pública a través do seu tema Nada. Meses máis tarde o beef recruábase cun amplo tramo de Los Pollos Hermanos (o seu vídeo con máis reproducións en Youtube de lonxe) no que Nega ataca con berros como: “Soy el Nega hago hip-hop, no anuncios de ropa / Soy el Nega, no el pagafantas de Carlotta”. Baixan á lama, dicíndolle que non ten os cartos que aparenta, que é un vendido de dereitas, un cocainómano e que só busca publicidade en ambientes de moderniños (incluso mencionando a relación del coa vocalista das Hinds, Carlotta Cosials).

É dicir, nada do que a C. Tangana lle interese defenderse ou negar, polo que contesta no mesmo día co tema Los Chikos del Madriz, que tiña preparado para este momento, no que sae comendo flocos de millo e parece que é Crema quen di: “No quiero hablar de mi vida / Aprendí bien de chico, no vale nada si es todo mentira / No quiero lucir cara / No quiero lucir nada / Sé follarme a la fama pero nunca duerme en mi cama / Yo solo quería la portada / Yo estuve allí / Rechazando el contrato que ahora está firmado por ti”.

C.Tangana reforza a dualidade da súa persoa (Crema) e do seu álter ego (C.Tangana), a el non lle importa crear un personaxe pola fama e polas portadas. Non vale nada se é todo mentira, el sabe que o é, e con iso válelle. Actualmente, Los Chikos del Maíz están retirados, tras unha xira con Habéas Corpus, mentres que agora C. Tangana parece ter os cartos que Nega lle dicía que non tiña hai anos.

Coas augas calmadas, o seguinte paso foi cara ao pop e ao trap, que eran os ritmos máis actuais, ese tipo de música urbana máis bailable, e aí foi onde se encontrou con Rosalía. A catalá, agora estrela mundial, daquela era menos coñecida, e cabe dicir que unha parte do público español que a segue actualmente coñeceuna e interesouse por ela con Antes de Morirme e Llámame más tarde, as cancións que fixo con C. Tangana cando, presumiblemente, eran parella. É curioso como algúns dos temas do recoñecido El Mal Querer teñen ritmos similares (salvando as distancias e a profundidade da produción) a aqueles temas que fixera co rapeiro. Agora ela é a estrela dos dous, e moitos rinse de C. Tangana, pero a verdade é que é significante que saia coma coautor en máis da metade dos temas do disco de Rosalía.

O resto da historia xa é ben coñecida, a fichaxe con Universal, o éxito de Mala mujer, as xiras e o salto á fama. As entrevistas polémicas, as parellas famosas e as colaboracións internacionais, o reggaetón, o trap e o fachendear de cartos.

C. Tangana, de cando en cando, parece recuperar algo daquel espírito co que creceu, fóra do mainstream absoluto no que se move actualmente. Spanish Jigga Freestyle, que se pode oír e ver fóra das súas canles habituais —e que non está nin en Spotify— móvese entre unha certa nostalxia e o personaxe soberbio que mantén na actualidade, mentres rapea baixo unha base máis semellante ás do rap de toda a vida, demostrando que segue gardando o flow de sempre aí dentro: “Si lloraste por mi no merezco la pena / Si hoy me muero, dime ¿llorarías por mí? /A estas alturas no hace falta mentir, morena /Voy a pudrirme de todas maneras / Si pienso en ti solo pienso en las cosas buenas / Haz caso a tus amigas y olvídame / Entiérrame como a un piti en la arena”.

O nome de Crema volveu saír á luz a raíz do beef que tivo con Yung Beef. Esta loita tiña un simbolismo interesante tras dela, levando a típica pelexa de “ser calle” vs “ser un vendido” máis aló, cunha confrontación case ideolóxica. Cos primeiros temas, todo parecía ser un beef pactado entre os dous artistas, que había pouco coincidiran cordialmente no Primavera Sound. A cousa cambiou con Forfri, tema que C. Tangaba sobe baixo o nome de Crema, con palabras duras, mostrando o seu punto de vista de forma agresiva e cun discurso final no que lle di que “el sistema está enamorado de ti, el sistema se nutre de gente como tú, los que se creen que está fuera, pero en realidad están abajo”. Non se esconde, el é parte do sistema, non reivindica nada desde el, só se dá o mérito de ser o primeiro en chegar a el, Crema é o que se embarra, o que creceu na rúa, pero C. Tangana é quen gaña os cartos.

O Trap, ese novo estilo musical

Raúl Novoa González

2

Música

O Trap, ese novo estilo musical

Raúl Novoa González

2

En medios e redes sociais fálase acotío sobre trap, un novo estilo de música popular na xuventude. Mais en que se basea o seu éxito? De onde ven?

Estes dous temas de beef subíronse na canle de Youtube AgzTv, cando el xa adoitaba usar a canle C. Tangana que é onde saca os temas con Universal. De novo ese xiro ao redor de dous mundos, o máis persoal, no que quedan físgoas de Crema, no que hai algo de Antón, e o mundo industrial do márketing no que C. Tangana fala do rico que é e do moito que fode.

“Molaba máis cando era Crema”, rezan habitualmente as caixas de comentarios de Youtube. Pero é discutible que C. Tangana non siga sendo Crema, xa que ás veces sae a relucir o rapaz do underground madrileño, o que di que a fama é “un veleno” mentres parece rebozarse nela.

A última andaina de C. Tangana (refírome ás interesantes, el segue gañando cartos con trapalladas coma o tema Booty que fai con Becky G), foi a presentación do seu tema Veneno na Gala 10 do programa Operación Triunfo. Evidentemente, el é a antítese do formato, pero unha vez aprovéitase do sistema para subir e deixarse ver, só que esta vez, cunhas formas que recordan máis ao Crema que se divirte. Veneno é un bolero con ritmos latinos, no que di “que sin cantar ni afinar” escóitao “toda España”, afirmando tal cousa no programa no que toda España ve a mozas e mozos lacerándose unha semana para afinar todas as notas dunha canción de dous minutos. Na actuación o público semellaba tan sorprendido que non sabía nin como actuar. O seu último single, o menos urbano, agora coñéceo unha gran parte de España que non o coñecería de non saír aí C. Tangana (ou Crema) subiría un par de stories ríndose despois da actuación.

“Molaba máis cando era Crema”, rezan habitualmente as caixas de comentarios de Youtube. Pero é discutible que C. Tangana non siga sendo Crema, xa que ás veces, xa sexa nos temas alternativos á súa carreira con Universal, ou nos seus actos fóra da música, sae a relucir o rapaz do underground madrileño, o que di que a fama é “un veleno” mentres parece rebozarse nela; o rapaz que comezou a estudar filosofía e que fai referencia a André Breton e a Salvador Dalí nos títulos dos seus discos. C. Tangana non se esqueceu de Crema, porque sempre que saca tema hai un C que reloce no medio da “tangana”.

Kaixo: “Quero conscienciar co que digo”

Raúl Novoa González

Música

Kaixo: “Quero conscienciar co que digo”

Raúl Novoa González

Kaixo e Abelo Valis reuníronse de novo con Dellafuente para dar un concerto en Vigo. Os integrantes de BBM están a piques de sacar novo material musical.

Dellafuente: “No quiero llevar la bandera de defender nada político en mi música”

Raúl Novoa González

1

Música

Dellafuente: “No quiero llevar la bandera de defender nada político en mi música”

Raúl Novoa González

1

Dellafuente se ha convertido en uno de los máximos exponentes de la música urbana en España y empieza a sonar cada vez con más fuerza en Latinoamérica. Pese a todo, sigue manteniendo su estilo único y propio que le caracteriza.