Corpos Incómodos
Quen ten medo do transfeminismo?

As persoas trans xa somos suxeito do (trans)feminismo. E non por capricho, senón por necesidade.

Collage transfobia
Arte de Gael Martins Gael Martins
25 jun 2020 10:23

Teño a sorte de ter, entre min e Twitter, unha aliada (unha muller cis) moi poderosa. Neste momento no que o odio contra as persoas trans (binarias e sen selo) inunda as redes, ela fai de filtro. Ensíname algunhas cousas e protéxeme de outras, axudándome a dosificar a cantidade de violencia que inevitablemente consumo, ao acompañar o debate establecido sobre quen é ou deixa de ser suxeito do feminismo. Este debate, que vén crecendo dende fai tempo, ultimamente intensificouse. E a mais recente ola de odio, xurdiu dun comunicado do PSOE no que se defende un feminismo transexcluínte, no que se patoloxiza ás persoas trans, e no que se ignora por completo a existencia das persoas nonbinarias, como se por non as mencionaren, elas puidesen simplemente desaparecer.

Neste panorama actual, precisamos moito de aliades. A aliada da que falaba antes, ademais de facer de filtro, fai tamén de escudo. En Twitter, facebook, etc, fai a escolla deliberada de perder o seu tempo contestando comentarios e artigos que resultan violentos, ofensivos e destrutivos para calquera persoa trans. Estoulle moitísimo agradecide. Máis non só a ela. Coma ela, e sobre todo desde esta última explosión de transfobia institucional, varias compañeiras feministas cis teñen probado ser grandes aliadas. Facendo uso do seu relativo privilexio nesta situación, elas estanse posicionando ao noso lado, parando golpes virtuais, non deixando sen resposta un discurso que exclúe, que manca, que mutila, que abandona, que mata. E ao facelo, están non soamente dicindo que as nosas existencias, cis e trans, son mais que compatibles, senón que se tocan a unhe, tocan, literalmente a todes. Grazas, compañeiras, por facer vosa a nosa voz.

Facendo uso do seu relativo privilexio nesta situación, elas estanse posicionando ao noso lado, parando golpes virtuais, non deixando sen resposta un discurso que exclúe, que manca, que mutila, que abandona, que mata

Feito este agradecemento, agora falemos de mínimos, e que ninguén no PSOE dubide: as persoas trans xa somos suxeito do (trans)feminismo. E non por capricho, senón por necesidade. O (trans)feminismo é un dereito a partir do momento no que se precisa del para sobrevivir. Somos suxeito do (trans)feminismo todes es que sufrimos violencias cisheteropatricarcais. Todes es que somos lides coma mulleres, séndoo ou sen selo, todes es que fomos discriminades polo que temos na entreperna (pene, vaxina ou outras combinacións igualmente válidas), es que nos asubían cando levamos saia, es que fomos acosades e violades, es que temos medo de volver a casa pola noite, es que facemos traballo sexual sen condicións que nos dignifiquen, es que non servimos nin para reproducir nin para foder, es que temos a un tempo cona e testículos internos, es que se espera que nos encarguemos de todos os traballos de coidados sen ningún recoñecemento a cambio.

De verdade no PSOE pensades que hai que ser unha muller cis para sufrir estas violencias? A “cona biolóxica” da que tanto falades, téñena moitos homes trans (non todos) e moitas persoas non binarias (non todas). E que grande falacia, isto da bioloxía, ou ao final biolóxiques non somos todes? Acaso as mulleres trans teñen unha “cona robot”? Cal é a liña que marca o fin dun xénero e o principio de outro? Unha muller cis que fixo unha mastectomía despois dun cáncer de mama é menos muller por non ter peitos? E un home trans xestante que sufra violencia obstétrica, non está sufrindo a mesma violencia que calquera muller cis embarazada?

A nosa autodeterminación non vos fai menos mulleres. Eu son unha persoa non binaria e teño ganas de berrar. Estou farte de ser invisibilizade, estou ata os “cojarios” de que se pretenda que non existo. Todo neste mundo está feito nun molde no que as persoas NB non encaixamos. Andades pola vida presumindo de igualdade máis sen mirarnos aos ollos. PSOE e demais feministas transexcluíntes: o cisheteropatriarcado é un bicho daniño que todes levamos dentro. Da mesma maneira que todes levamos dentro o bicho mao do racismo. E as persoas trans (binarias e non-binarias) non vos estamos botando a culpa. Pero estamos apelando á vosa responsabilidade.

O cisheteropatriarcado é un bicho daniño que todes levamos dentro. Da mesma maneira que todes levamos dentro o bicho mao do racismo. E as persoas trans (binarias e non-binarias) non vos estamos botando a culpa. Pero estamos apelando á vosa responsabilidade

Non deixedes que as estruturas e os mecanismos patriarcais operen ao través de vós. Facede o contrario do que vos ensinaron. Fomos socializades no conflito e na confrontación, practiquemos os coidados e o respecto. Non son estes valores (trans)feministas? Só para non deixar por contestar o argumento de que a lei de autodeterminación de xénero faría que moitos homes cis dixeran que son mulleres ou persoas NB só para cometer crimes machistas e escaparse impunemente: Os homes cis xa cometen moitísimos crimes de índole machista sen precisar de ningunha lei (trans ou sen ser). Eles teñen todo un sistema defendéndoos e toda unha estrutura que lles permite actuar violentamente sobre todas as persoas sobre as que senten que teñen poder. Porque é así que o sistema funciona. É unha cuestión de poder. E, estruturalmente, é o home cis, hetero, branco, de clase media/alta, sen ningunha neurodiverxencia, que ten o poder.

Calquera lei ou medida que poida axudar quen estamos en situacións de vulnerabilidade a conseguir un pouco máis de control sobre as nosas vidas, a un tempo que nos empodera a nós, tórnalos menos omnipotentes a eles. Ademais, aínda que houbera unha lei de autodeterminación de xénero, cambiar o nome ou o marcador de xénero no DNI, facer unha cirurxía ou tomar hormonas, non é exactamente tan sinxelo como ir a froitería. Aínda que houbera unha óptima lei de autodeterminación de xénero, todos estes procesos serían moi lentos, e, crédeme, ningún machista se esforzaría tanto só para facer o mesmo que pode facer con igual impunidade, sen cambiar nada. Para terminar, por favor, repensemos xuntes de que maneira queremos deconstruír os sistemas que nos oprimen a todes. E comecemos a ver un mundo mais aló do binario. En serio. Porque se non existo, non sei que levo facendo tantos meses saíndo á rúa con mascarilla.

Nota:
Este texto foi escrito xusto despois do primeiro comunicado transexcluínte do PSOE e dende a rabia, en parte, pero tamén dende o desexo de construír xuntes. Acredito que a miña rabia está máis que lexitimada e acredito que construír xuntes é posible. Unha cousa non exclúe á outra. Alégrome sempre que unha persoa cambia de opinión e deixa de defender o odio. Non só unha vez, non só en palabras, senón na forma dun intento constante, e con accións.
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Transfobia
ATAQUE EN GRUPO Linchamiento tránsfobo en Tesalónica: políticos, medios e Iglesia son cómplices
El sábado por la noche, en Tesalónica, un grupo de personas atacó a dos personas trans, un ataque que no puede entenderse sin el discurso de odio que se difunde desde hace tiempo en los medios.
Opinión
Opinión Todos los cis tenemos la mirada sexadora
Los medios que insisten en presentar a soldados en distinto grado de transición están colaborando en la aniquilación simbólica de las personas trans, lo que antecede a la violencia real.
Guinea Ecuatorial
Derechos LGTBIQA+ Infancias LGTBIQA+ y vulnerabilidad: una mirada a la Comunidad de Madrid desde Guinea Ecuatorial
Las personas LGTBIQA+ guineoecuatorianas afectadas por la Ley de Vagos y Maleantes se están enfrentando actualmente con el rejuvenecimiento del fascismo institucional y cultural respaldado por la homofobia interétnica.
Educación pública
Iglesia Semana Santa: negocios, procesiones en colegios, inmatriculaciones y fervor
Más allá de la expresión cultural, la Semana Santa tiene una esfera económica que genera millones de euros y otra social que le sirve a la Iglesia Católica para legitimar sus privilegios dentro del Estado español.
Industria
Transición industrial Mecaner, un cierre injusto o cuatro alternativas con mirada ecosocial para mantener la fábrica de Urduliz
ESK y LAB han presentado el ‘Plan de Transición Ecosocial’ que ha elaborado la cooperativa Garúa como una herramienta para la búsqueda de soluciones al ERE propuesto por la multinacional Stellantis.
Ríos
Radiografía fluvial de España La tierra que no amaba sus ríos
Los ríos ibéricos agonizan. Casi la mitad de las masas de agua está en mal estado. Presas, sobreexplotación, contaminación y crisis climática son sus principales amenazas, con la agroindustria como mayor agresora.
Palestina
Palestina Viaje al fondo del horror
El fotoperiodista Javier Bauluz cubrió la primera Intifada, la primera gran rebelión del pueblo palestino desde la creación del estado israelí.
Accidentes laborales
Accidentes laborales Detenidos tres empresarios en Galicia tras la muerte de un migrante que trabajaba sin equipo de protección
El joven de 28 años, que estaba empleado con un contrato irregular, falleció el 26 de febrero tras precipitarse desde una carretilla elevadora sin la protección necesaria para esa labor.
Derecho a la vivienda
Derecho a la vivienda La PAH València clama por el derecho a una vivienda digna: “¿Duermen tranquilos?”
Centenares de personas protestan frente al palacio de la Generalitat para exigir que se haga efectivo el derecho a la vivienda ante la insoportable alza de los precios.
Maternidad
Maternidades Reaprender la espera
El tiempo de gestación es largo y va a un ritmo distinto al que acostumbras: el ritmo natural al que desarrolla una playa, un monte, un océano. Y no estamos ya habituados a darle la mano a la pausa.
Momus Operandi
Momus operandi Todo es una narración
Nos dicen que las mentiras son la única realidad. Que aprendamos a mentirnos, que nos engañemos, que no nos importa la salud, ni los derechos laborales, ni las violencias estructurales.

Últimas

Ocupación israelí
Palestina El Salto te ofrece una camiseta para apoyar económicamente a la UNRWA
No cesamos de buscar nuevas vías para visibilizar un mayoritario clamor social que pide un alto el fuego al que apenas se da cabida en el discurso mediático convencional. Todos los beneficios de esta campaña irán destinados a la UNRWA.
Más noticias
Deportes
Rugby femenino +35 Las Milnoh Granada, un club de rugby femenino +35 creado y gestionado por mujeres
32 mujeres nacidas en mil novecientos y pico, federadas en un equipo que les ha dado un espacio propio, sentido de pertenencia, una tribu donde “yo soy porque somos”
América Latina
Caribe Haití: el fracaso neocolonial y el “eterno castigo de su dignidad”
La crisis de gobernabilidad que vive Haití después del alzamiento paramilitar que liberó a más de 3.600 presos y expulsó al primer ministro es un capítulo más de una historia colonialismo y dependencia.
Trabajo sexual
Estudio sobre trabajo sexual De la Policía, los dueños de locales y los clientes: así es la violencia que sufren las trabajadoras sexuales
Las trabajadoras sexuales sufren múltiples violencias y un estudio las recoge en sus propios términos. Las violencias más frecuentes por parte de los clientes consisten en la retirada del condón sin consentimiento o malos tratos verbales.
Urbanismo
Urbanismo La nueva Ley del Suelo va al Congreso bajo la acusación de fomentar pelotazos urbanísticos
Sumar y Podemos no garantizan el apoyo a la ley, que limita las posibilidades de declarar nulos los planes urbanísticos, así como la acción ciudadana contra las irregularidades urbanísticas.
Artes escénicas
Artes escénicas ‘La caída’, una performance de Laura Corcuera para “caer juntas” sin fracasar
En su nuevo trabajo escénico, la artista y periodista Laura Corcuera desvincula la idea de caer de la de fracasar, conceptos muy unidos en el imaginario capitalista.

Recomendadas

Argentina
Argentina Myriam Bregman: “El de Milei es un típico gobierno neoliberal con recetas ortodoxas clásicas”
Quien fuera candidata de la izquierda a la presidencia en las elecciones en las que Milei salió victorioso, evalúa las consecuencias del gobierno de La Libertad Avanza y las respuestas que están dando los distintos actores políticos.
Memoria histórica
Marc Solanes “Mi bisabuela luchó en el frente y fue considerada una mala madre, pero lo hizo por sus hijas”
En ‘Las niñas de Elna’ (Pollen, 2024) el periodista reconstruye la historia de las mujeres de su familia resolviendo enigmas para resignificar la imagen de la mujer en la historia.
Euskal Herria
Korrika Correr a favor del euskera cruzando fronteras
La Korrika es el mayor evento de Euskal Herria. En la última edición de esta carrera de más de 2.500 kilómetros ha participado un tercio de la población vasca.
Cine
María Alché y Benjamín Naishtat “El cine puede proponer imágenes y reflexionar, y por eso Milei necesita destruirlo”
María Alché y Benjamín Naishtat dirigen ‘Puan’, una película optimista y amarga, entre la comedia y el cine social, que ofrece nuevas lecturas tras los primeros cien días de gobierno de Milei en Argentina.