O Salto Galiza
Un tipo práctico

O rapaz e o seu vello pasaban algunhas noites coas ovellas no monte, a carón do lume e da cadela.Unha tardiña que ían subindo unha pendente esixente, o rapaz colleu unha pola do chan. Axudoulle a chegar ó alto do outeiro e, unha vez enriba, axudoulle a darlle unha vareada a unha ovella que se lles desencarrilara. Pensándoo ben, dende entón axudoulle a sinalar, apoiarse, empuxar, golpear, picar, facer panca, ameazar e mil historias máis. Era o que se chamaba unha ferramenta “buena, buena” e de tanto dicir que o devandito bastón era practico alcumáronlle “O Práctico”.Pasaron as rapas, as vendimias e os entroidos e o vello morreu, o rapaz casou, tivo unha filla e logo o cabelo cano e o corpo canso. A rapaza e o seu vello pasaban algunhas noites coas ovellas no monte, a carón do lume e do can.Unha noitiña que ía algo de viruxe estaba o vello sentado tentando de estimular a brasas da fogueira co seu pau. Miroulle para a punta, que estaba gastada de apoiarse tanto tempo na Galiza. Púxose de pé e pensou que os anos fixeran que lle quedara algo máis curto. E guindouno ó lume.

*Este conto enviouno Antón Bolboreta. Podes enviar o teu a osaltogaliza@gmail.com ou como mensaxe á nosa páxina de Facebook.