Ecologismo
Por que a Estratexia Galega de Mudanza Climática vai fracasar?

Existen polo menos nove razóns polas que o plan presentado pola Xunta non vai poder funcionar.

Nasa Cambio Climático
Simulación de la cantidad de CO2 en la atmósfera realizada para comprender mejor qué pasará con el clima si la tierra y el océano ya no pueden absorber las emisiones. Foto: NASA

Coordinador do Instituto Resiliencia

30 nov 2019 09:59

A Estratexia Galega de Cambio Climático e Enerxía 2050 (EGCCE) foi presentada oficialmente no noso país nun acto presidido por Núñez Feixó que tivo lugar o pasado 15 de novembro, aínda que o documento xa fora presentado en Bruxelas no pasado mes de outubro. Segundo anunciara no verán a Consellaría de Medio Ambiente, o seu obxectivo é ser unha "folla de ruta en materia de clima e enerxía" que se marca como meta "conseguir a neutralidade climática de Galicia antes do ano 2050, e para conseguilo aposta pola implementación de enerxías renovables, o aproveitamento da absorción de CO2 dos montes galegos e a mellora da eficiencia enerxética en todos os sectores".

Na nota de prensa co gallo da presentación no Gaiás engadía: "Ademais da mitigación das emisións de gases de efecto invernadoiro, a Estratexia Galega de Cambio Climático e Enerxía 2050 prevé outros tres ámbitos de actuación: a adaptación para os efectos do cambio climático, a sensibilización da cidadanía e a investigación e innovación".

Resulta rechamante que este documento mudase de nome, eliminando a denominación inicial que remataba en "...e Transición Enerxética" e trocándoa por "...e Enerxía", e se cadra isto é significativo das reticencias que comezan a xurdir ao redor de certas formulacións da transición enerxética nalgúns sectores laborais, empresariais ou políticos en Galiza. Ou se cadra, é mesmo máis revelador do alcance desta estratexia pública o feito de que a Xunta de Galicia pretenda lograr os seus obxectivos sen vencellalos con ningunha transición enerxética: apuntaría a esta interpretación o feito de que as únicas catro mencións que aparecen deste concepto nas case duascentas páxinas da EGCCE referírense unicamente ao proxecto da Lei de Cambio Climático e Transición Enerxética española.

A Xunta de Galicia pretende levar a cabo unha estratexia climática sen a vincular coa transición enerxética.

Mais se, alén de cuestións nominais, abordamos o contido deste plan, apreciaremos que é unha folla de ruta que non pode chegar ao punto de destino anteriormente enunciado. Un punto de destino, ademais, que queda moi curto perante a gravidade da aceleración da mudanza climática: para 2050 non deberiamos apuntar a ser meramente "neutrais" con respecto ás emisións de GEI, senón que deberiamos estar xa absorbendo máis carbono do que emitimos. Así e todo, tomemos ese obxectivo da "neutralidade" e vexamos os motivos polos que esta EGCCE non o vai acadar, partindo das tres vías ou mecanismos que nos describe para chegar a el: as enerxías renovables, a absorción de CO2 dos montes e a mellora da eficiencia enerxética.

Primeiro

Engadir sistemas de captación de enerxías renovables non descarboniza nada per se, a non ser que forme parte dunha estratexia de substitución na que se deixen de queimar combustibles fósiles como primeira medida. Porque se fabricar, transportar á súa localización final e manter durante toda a súa vida útil un muíño eólico, por exemplo, consome N toneladas de petróleo, gas natural e carbón, para que isto teña un efecto "neutro" sobre as emisións totais, deberiamos deixar de queimar unha cantidade igual ou maior (M) dese tipo de combustibles, grazas ao funcionamento dese muíño. Mais o plan da Xunta non fala de substitución destas, senón simplemente de engadir máis xeración de electricidade por fontes renovables, e iso vai implicar, pola contra, multiplicar por moito esas N toneladas de consumo de fósiles adicional. (Por certo, para deixar de gastar M-N toneladas de fósiles cabería outra vía máis simple ca construír unha turbina eólica: reducir o consumo eléctrico).

Segundo

Aínda que formulase a EGCCE substitución de fósiles por renovables, debido ao paradoxo de Jevons isto non se traduciría tampouco nunha redución neta das emisións, pois os combustibles fósiles que quedasen sen usar porque temos fontes alternativas para producir unha parte da nosa enerxía (eléctrica case exclusivamente, lembremos), serían gastados por outro lado, pois nun sistema socioeconómico como o actual, sen unha planificación que controle, xestione e poña topes ao consumo global da enerxía e dos materiais, non se pode evitar este efecto rebote, como se demostrou ao longo da historia da civilización industrial.

Engadir enerxías renovables non descarboniza. E sen frear o crecemento económico, as posibles e limitadas melloras na eficiencia van ficar anuladas.

Terceiro (moi relacionado co Segundo)

Sen poñer freo ao crecemento económico, non vai servir de nada a substitución de fontes enerxéticas nin as melloras da eficiencia, pois serán engulidos polas taxas de crecemento do consumo total derivadas do crecemento do conxunto da economía, que non se renuncia a perseguir. Un exemplo ilustrativo disto pode ser a única mención en todo o plan (incluídas as súas 170 medidas!) ao concepto da "substitución", cando fala das maneiras que ven de reducir emisións na flota pesqueira (p. 83): "As medidas de redución de emisións dentro deste sector pasan, entre outras, por avanzar na busca de combustibles substitutivos viables e polo cambio de motores por outros máis eficientes enerxeticamente, que reduzan o consumo de combustibles fósiles". Pero uns barcos que consuman menos gasóleo só se poden traducir (nun sistema dirixido polo obxectivo do crecemento económico) en máis barcos a pescar, ou en barcos que percorran aínda máis millas e esgoten máis axiña non só o combustible fósil, senón os propios recursos pesqueiros.

Cambio climático bosque
Imagen: Anthony Intraversato

Cuarto

Aínda por riba desta limitación sistémica, a eficiencia enerxética ten os seus límites inherentes, marcados pola Termodinámica. Ademais, os ritmos de mellora son moi lentos e están coutados polos rendementos decrecentes (para conseguir a mesma taxa de mellora precísanse cada vez investir máis recursos, diñeiro, etc.). Por moita "innovación e investigación" que defenda a EGCCE, ningunha investigación pode saltar por riba da Física.

Quinto

Non se priorizan unhas fontes renovables sobre outras en función da Taxa de Retorno Enerxético que ofrecen, como recomendan os científicos que estudaron a cuestión. Ter en conta esta característica debería ser fundamental en calquera planificación racional de enerxías renovables.

Sexto

Unha vez descartada a capacidade das renovables e da mellora da eficiencia enerxética (nun escenario capitalista) para reduciren o lado negativo da cuestión da "neutralidade climática" (as emisións), o único mecanismo realista é o que ofrece unha acción positiva, isto é, a absorción de carbono por medio dos nosos montes. Mais aquí a EGCCE non diferencia entre facela mediante plantacións de monocultivo de eucalipto ou de bosque autóctono multifuncional e nin tan sequera se menciona a protección e promoción de brañas e turbeiras, o tipo de solo que máis carbono retén. As mencións aos "recursos forestais" e a defensa das plantacións de especies de crecemento rápido como o eucalipto que é habitual na Xunta dirixida por Alberto Núñez Feixó, fannos sospeitar que só se pensa en captar carbono a base de eucalipto, para despois transformalo (emitindo de novo grandes cantidades de carbono á atmosfera) en pasta de papel, principalmente. Así que o que nos ofrece o plan, en realidade, é plantar 7 millóns de hectáreas de eucaliptais, máis das que hai dispoñibles no país para calquera tipo de árbore.

Anuladas as outras vías, e sen pechar as térmicas, só quedaría multiplicar case por catro a superficie forestal galega para compensar o CO2, algo inviable.

Sétimo

Como non se integra no plan a eliminación das centrais térmicas de carbón (As Pontes e Meirama), confíase todo a neutralizar o carbón que estas emiten (superior ao de todo o resto da nosa economía) por medio da captura forestal. Pero a superficie do país non ten tanto monte, como xa indicamos: se a pegada de carbono galega está case nos 35 millóns de toneladas equivalentes de CO2 anuais, e se cada hectárea de bosque en Europa captura unhas 5 toneladas de CO2 ao ano, isto dá que precisariamos 7 millóns de hectáreas de bosque (maduro), e temos actualmente uns 2 millóns de superficie forestal (que non é o mesmo!). Este imposible ten a súa orixe na negativa do goberno galego a asumir que hai que reducir moito a nosa emisión de carbono para facer viable a neutralidade climática do noso país (anuladas como están as outras dúas vías, como vimos de explicar). Aquí é preciso indicar que, aínda que Naturgy quere pechar a central de Meirama xa no ano que vén (plans de peche empresarial aos que o presidente da Xunta se opón), ENDESA quere manter a das Pontes até o 2045.

Oitavo

Mesmo sendo a Mudanza Climática un problema mundial que non coñece fronteiras, o plan da Xunta pretende abordalo pola súa conta, sen contar coa imprescindible coordinación internacional, que non menciona en ningún momento. Certo é que como administración autonómica non lle corresponden competencias de acción política internacional, pero si que as exerce de facto cando favorece, por exemplo, a exportación ou importación de produtos e enerxías, ou cando a nosa pegada ecolóxica afecta, polo seu exceso con respecto á nosa biocapacidade, a outros territorios e outros pobos. Xa que logo, sen ser unha estratexia que integre as accións galegas de cara ao exterior, estará totalmente exposta a que os seus posibles efectos queden anulados polas actuacións alén das nosas fronteiras.

Noveno

Para ser unha estratexia que planifique (supostamente) a cuestión enerxética de aquí a 2050, a enerxía e, concretamente o declive e necesaria substitución primeiramente do petróleo mais tamén do carbón e do gas natural, e das repercusións que este declive terá para a nosa economía e modo de vida, apenas aparece ao longo do extenso documento, máis alá das súas repercusións nas emisións. Ningunha mención nin ao Teito do Petróleo, nin ao inminente problema de carencia de gasóleo nin as perspectivas de chegada ao teito das exportacións netas ao longo do período considerado, dos tres combustibles fósiles. Nin tan sequera cando o propio plan advirte, mencionando o Plan Nacional de Adaptación ao Cambio Climático (2008), que debido á propia mudanza do clima se vai demandar máis petróleo e gas natural (p. 120). Así pois, se no apartado climático a estratexia é errada —polas razóns até aquí devanditas—, no apartado puramente enerxético é practicamente inexistente. De feito, a meta do plan é unicamente climática e brilla pola súa ausencia un obxectivo no plano enerxético, como podería ser, por exemplo, "asegurar a soberanía enerxética do país" ou "transformar o sistema enerxético para a súa absoluta independencia de enerxías fósiles e nucleares", pero tal obxectivo non aparece nin por asomo.

Este artigo foi redactado antes de ENDESA dar a coñecer que ten previsto pechar a central de As Pontes en 2021.

Sobre este blog
O Centro de Saberes para a Sustentabilidade (CSS) é un Regional Centre of Expertise on Education for Sustainable Development recoñecido oficialmente pola Universidade das Nacións Unidas. Ten como misión fundacional “informar, sensibilizar e implicar a comunidade educativa e a sociedade no seu conxunto na promoción da transformación social necesaria para o cumprimento dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable a través de experiencias cos pés na terra que fomenten a conservación, a sustentabilidade, a protección ambiental e a resiliencia“. O goberno do CSS é horizontal e democrático a través dun Consello Reitor formado por representantes de todos os axentes participantes. Máis información: http://www.saberes.eu
Ver todas las entradas
Informar de un error
Es necesario tener cuenta y acceder a ella para poder hacer envíos. Regístrate. Entra en tu cuenta.

Relacionadas

Ecologismo
Ecotopías La Estación
“La Estación” ha sido uno de los relatos finalistas en el certamen de relatos ecotópicos 2024 de Ecologistas en Acción
Río Arriba
Río Arriba Yayo Herrero: “El holocausto nazi no es una excepcionalidad en la historia de Europa, es un modus operandi”
Nueva entrevista de Río Arriba en formato podcast y vídeo en el que hablamos de ecofeminismo, transiciones ecosociales justas, decrecimiento, colapso, poner la vida en el centro y mucho más.
Sobre este blog
O Centro de Saberes para a Sustentabilidade (CSS) é un Regional Centre of Expertise on Education for Sustainable Development recoñecido oficialmente pola Universidade das Nacións Unidas. Ten como misión fundacional “informar, sensibilizar e implicar a comunidade educativa e a sociedade no seu conxunto na promoción da transformación social necesaria para o cumprimento dos Obxectivos de Desenvolvemento Sustentable a través de experiencias cos pés na terra que fomenten a conservación, a sustentabilidade, a protección ambiental e a resiliencia“. O goberno do CSS é horizontal e democrático a través dun Consello Reitor formado por representantes de todos os axentes participantes. Máis información: http://www.saberes.eu
Ver todas las entradas
Ocupación israelí
Israel Netanyahu viaja a Washington para reunirse con Trump y valorar una posible tregua en Gaza
Hamás ha dado el visto bueno al acuerdo; pero los israelíes quieren peinar algunos flecos pendientes. El grupo islamista pide garantías y la retirada de las FDI del enclave.
Francia
Francia ¿Unas primarias de la izquierda francesa? La idea seduce a socialistas y verdes pero Mélenchon la rechaza
El PS, los Ecologistas y sectores disidentes de la Francia Insumisa defienden recuperar el espíritu de la coalición unitaria del Frente Popular y presentar a un solo candidato en las elecciones presidenciales de 2027.
Fútbol
Fútbol El equipo de fútbol femenino decidido a construir un nuevo Sudán desde el exilio
Un equipo de fútbol de desplazadas sudanesas en El Cairo lucha por continuar con el sueño de jugar. En el exilio, continúan entrenando.
Obituario
Obituario Jane Lazarre (1943-2025)
La escritora neoyorquina, autora de ‘El nudo materno’, falleció el pasado mes de junio. Su obra conectó enseguida con entorno feministas por ofrecer un relato de la experiencia materna más allá de las estrechas paredes del hogar
Extrema derecha
Extrema derecha Estados Unidos declara la guerra contra los pobres con la ley “grande y bella” de Trump
VV.AA.
La norma presupuestaria, que contempla más de un centenar de disposiciones, convierte a ICE en el cuerpo de seguridad del Estado más financiado y es un cheque en blanco para las grandes contaminantes.
La vida y ya
La vida y ya Calma
Pienso en la cotidianidad en una ciudad grande. En la ausencia de calma que cubre casi todos los espacios.
Notas a pie de página
Notas a pie de página ¡Parecían tan buenos!
La desaparición de niñas y niños de las calles tuvo lugar a la vez que se construía un relato idílico sobre la infancia. En ‘República luminosa’, Andrés Barba retrata su vuelta como grupo inquietante.

Últimas

Laboral
Laboral Yolanda Díaz asegura que el Gobierno tramitará el indulto a las Seis de la Suiza
La ministra de Trabajo reconoce sentirse “escandalizada” tras la reunión con las sindicalistas condenadas y asegura que no va a “aceptar retrocesos” en los derechos laborales
Palestina
Palestina Albanese presenta su informe ante la ONU: “Gaza es el escenario de un crimen”
El Consejo de Derechos Humanos atiende al reporte sobre el lucro de empresas y bancos en el actual genocidio de Gaza. The Guardian califica de “posible crimen de guerra” el ataque contra una cafetería en la que murieron 39 personas.
Más noticias
Opinión
Opinión Sirat y las zonas temporalmente autónomas
En la película de Olivier Laxe prevalece el relato sobre la deserción del mundo que una mirada a la propia creación de la comunidad que surge en torno a las raves.
Política
Política Feijóo radicaliza al Partido Popular en medio del terremoto Cerdán con la vista puesta en las elecciones
Miguel Tellado será el nuevo secretario general del partido. Un movimiento con el que Feijóo consigue el control casi absoluto del PP y le come espacio del discurso ultra a Vox, pero que lo aleja de eventuales pactos con PNV y Junts.
Galicia
Galicia Galicia elige el rumbo de la lucha contra Altri en las elecciones a la directiva de la plataforma Ulloa Viva
Vecinos y vecinas de la comarca más afectada presentan dos listas separadas tras no llegar a una propuesta de consenso. Por un lado concurre una candidatura continuista y, por el otro, una alternativa que se acerca más al nacionalismo institucional.

Recomendadas

Laboral
Laboral Reivindicar los derechos laborales en microempresas, el reto de los sindicatos
Nuevas estrategias hacen frente a realidades como las de los falsos autónomos o los puestos en remoto, mientras el PP quiere restringir aún más los comités de empresa.
En el margen
En el margen Aisetou Kajakeh: “Nosotras no estamos rompiendo techos de cristal, sino sorteando muros”
Esta socióloga española asegura que las asociaciones gambianas en España mantienen un vínculo directo con el lugar de origen, lo que hace que nunca pierdan la conexión con las raíces.
Salud mental
Laura Martín López-Andrade “La psiquiatría es una profesión potencialmente muy peligrosa”
La psiquiatra granadina defiende desde Málaga otro tipo de psiquiatría que huye de los diagnósticos y de la jerarquía y cambia la palabra tratamiento por acompañamiento.