Palestina
Vivir para resistir en Palestina
Segundo datos da ONU, existen no territorio coñecido como Cisxordania 19 campamentos de persoas refuxiadas nos cales xa conviven ata tres xeracións.
Muros repletos de retratos con cadansúa correspondente data escrita en numeración arábigo-índica debaixo. Debuxos de mortos que recordan que as persoas refuxiadas do campo Dheisheh en Belén, Palestina, están vivas. “Aínda que non queiras andar metido en política, no campo non podes. Os soldados israelís chegarán e será imposible que non cheires o gas lacrimóxeno. É o estado sionista quen nos incita a seguir loitando”, conta Naji Owdah, director da asociación Laylac que traballa con e para os refuxiados de Dheisheh.
Este campamento creouse en 1949 coa finalidade de ser o refuxio de 3000 persoas palestinas que tiveron que escapar das súas casas despois da coñecida como Nakba ou catástrofe para o pobo palestino e Guerra da Independencia para os israelís. Na actualidade viven alí máis de 15.000 persoas segundo datos da UNRWA – Axencia das Nacións Unidas para os Refuxiados de Palestina en Oriente Próximo –.
“Algún día chegará a liberdade. Nós loitamos por Palestina porque somos palestinos pero a longo prazo o que queremos é acabar co sistema imperialista e capitalista”.
Segundo o director de Laylac, o que acontece en Palestina é “unha masacre diaria”. Fala tamén de como o goberno israelí consegue “converter en normal algo que non o é”. Refírese ao ingreso en prisión: “O anormal aquí é que unha persoa nunca estivera entre reixas”. Ammar recorda que cando os israelís o encarceraron polo seu labor de activista el seguía, aínda na cárcere, resistindo a ocupación: “A forza está nun mesmo. Alí dentro eu seguíalle dicindo aos soldados que me podían encerrar, pero que continuaba estando en Palestina”. Para el non existe unha gran diferenza entre unha cela e o territorio en que habita: “Ambas as cousas teñen portas e son os israelís quen deciden se abrilas ou pechalas. No cárcere ou en Palestina estou igual de atrapado. Segue sen haber liberdade”.
Despois de 70 anos de ocupación Naji mantén a esperanza: “Algún día chegará a liberdade. Nós loitamos por Palestina porque somos palestinos pero a longo prazo o que queremos é acabar co sistema imperialista e capitalista”.
Relacionadas
Para comentar en este artículo tienes que estar registrado. Si ya tienes una cuenta, inicia sesión. Si todavía no la tienes, puedes crear una aquí en dos minutos sin coste ni números de cuenta.
Si eres socio/a puedes comentar sin moderación previa y valorar comentarios. El resto de comentarios son moderados y aprobados por la Redacción de El Salto. Para comentar sin moderación, ¡suscríbete!
