Música
O negocio do Son do Camiño
A falta de transparencia arredor do macrofestival no Monte do Gozo cuestiona a xestión cultural da Xunta.

O anuncio deste festival o pasado 22 de febreiro tivo en boa parte unha grande acollida polo público. Mais o proceso detrás deste evento comeza case un ano antes. O presidente da Xunta e un dos representantes da UTE (conformada por Old Navy Port Produccións S. L. e Esmerarte Industrias Creativas S. L.) tiveron unha reunión no mes de abril de 2017 relacionada coa posible celebración deste festival.
A comezos de febreiro, falábase sobre a grande aposta musical da Xunta de Galicia, como se fose propiamente da Axencia de Turismo. Non sería ata finais dese mes cando o festival se faría público –o mesmo día coa formalización do contrato na Plataforma de Contratos Públicos de Galicia e un día despois da súa adxudicación– case de xeito simultáneo.
Legalidade en cuestión
Trátase dun contrato negociado sen publicidade, entre a Axencia de Turismo de Galicia e a UTE mencionada. Ademais da ausencia de documentos e de non ter concrecións do que se compra por eses 2.975.000€ , a razón que se alega para non abrilo a concurso público é a da exclusividade da marca e dos dereitos de actuación dos artistas.
No relativo á marca, trátase dun nome sen prestixio, xa que non ten precedentes, polo que se podería ter chamado de calquera outro xeito. Así mesmo, o seu rexistro realizouse o 12 de xuño de 2017 ‒despois da reunión con Feijóo en abril‒ e adxudicouse o 28 de novembro de 2017, todo antes da adxudicación do contrato e cunha rapidez pouco habitual. A exclusividade dos artistas, sobre todo dos internacionais, tampouco está clara.
Este é o punto máis débil da contratación. Segundo Concepción Burgo López, deputada no Parlamento Galego polo PSdG, “solicitouse que o contrato fose revisado polo Consello de Contas, e o PP negouse. Isto vulnera a Lei de contratos, a cláusula de exclusividade, que está forzada”.
Falta de transparencia
O Son do Camiño forma parte do programa do Xacobeo 2021, onde este ano non houbo igualdade de oportunidades. O orzamento outorgado ao festival é unha gran parte do orzamento do 2018, polo que se acusa a Xunta de outorgarlle o monopolio á UTE organizadora.
Tras as críticas recibidas, a Axencia de Turismo xustifícase asegurando que o proxecto é privado e o risco córreno os empresarios. Á súa vez, afirma que o investimento por parte destes é moito maior. Así, dende o Gabinete de Comunicación de Turismo, escúsanse afirmando que “ao fin e ao cabo o que facemos é un patrocinio, e non podemos levar a voz cantante”.
No entanto, a contía supostamente superior investida por parte das empresas non queda especificada en ningún momento. “Afirman que é un contrato de patrocinio, pero neses casos ambas as partes dan algo. Non sabemos que parte dan as empresas, xa que calculamos que con eses 3 millóns está practicamente pagado o festival, por iso poden ter eses prezos que rompen co mercado”, destaca a deputada Concepción Burgo. Isto aféctalle gravemente ao sector, conformado por empresas moi sensibles a estas actuacións. A deputada tamén apunta que debería tentarse “beneficiar a tódolos concellos; tanto á hostalaría como aos nosos creadores, cantantes, empresas… que reforcen o noso”.
Ataque á competencia
Para a concesión de orzamento ao resto de ofertas sempre se apelou á “escaseza” e se tivo en conta a diversidade do sector. Mais segundo David Piñeiro, director do Rockin’ Vila, “non é xustificable montar un festival así porque si, e que lle dean unha contía desta magnitude bombardea todo o sector, porque as axudas cara a festivais ou cultura van cara abaixo”.Sumado a isto, a polémica continúa arredor do propio contido do festival. A escasa representación de músicos galegos e, especialmente, da música en lingua galega, supón deixar de lado o tecido musical da Comunidade á marxe, abandonando a industria propia. Alfonso Vilanova, director do Armadiña Rock, festival que aposta polos grupos galegos e en galego, afirma que “non hai unha correspondencia entre os fondos públicos cos cales conta O Son do Camiño e a representación do eido musical galego, da súa diversidade e da súa calidade”.
Este podería ser outro exemplo máis de macroevento co cal non se sabe que ocorrerá despois, e que non deberían limitarse simplemente ao beneficio económico. A non-continuación deste tipo de actos a que a Xunta lle destina un importante orzamento implica que non se asente nin un pouso cultural nin un pouso nas pequenas empresas galegas, o que a longo prazo non beneficia de ningún xeito a nosa cultura.
Relacionadas
Málaga
Málaga, el punto de inversión para los fondos israelíes a pie de playa
Región de Murcia
Belinda Ntutumu
“La violencia racista no parará mientras Vox pueda presentarse a elecciones”
Palestina
La coordinadora europea contra el antisemitismo dice que los informes sobre la hambruna en Gaza “son rumores”
Palestina
Más de mil caras conocidas de la cultura exigen al Gobierno que cese la venta de armas a Israel
El Salto n.79
La celulosa o la vida: periodismo situado y lucha social para frenar un ecocidio
Castellón
El BDS Castelló pide al FIB que facilite la devolución de entradas por su vinculación con KKR
Opinión
Torre Pacheco: el síntoma de un sistema agroexportador podrido
Comunidad El Salto
El Salto estrena nueva página: una web como una casa
Violencia machista
El 30% de los feminicidios íntimos se producen en verano pero no es el calor, es el patriarcado
Últimas
Opinión
Cuando una huertana llora: saquen sus racistas manos de nuestra región
Análisis
La crisis por el ‘caso Cerdán’ empuja al PP y Vox por encima de los 200 escaños
Cómic
Gotham como estado mental
Opinión
Día Internacional de las Personas No Binarias: no pedimos nuevos derechos, exigimos los que tenemos
Palestina
La masacre se intensifica en Gaza, donde 800 personas han sido asesinadas mientras esperaban alimento
Estados Unidos
Donald Trump amenaza a la Unión Europea con aranceles del 30% a sus productos a partir de agosto
Murcia
Colectivos antirracistas denuncian la impunidad de la ultraderecha en Torre Pacheco, donde sigue la violencia
Economía social y solidaria
¿Dónde está la juventud en la Economía Social y Solidaria? Un relevo que se teje entre retos y oportunidades
Río Arriba
Javier Guzmán: “Desde la izquierda falta la visión de que el derecho a la alimentación es un tema básico”
Recomendadas
Feminismos
Patricia Reguero
“Mis relatos están escritos al lado de otras, arropada por la escucha de otras”
LGTBIAQ+
Mana Muscarsel
“La amistad da más juego para salir de la lógica de la familia porque tiene menos reglas"
Barcelona
El reciclaje invisible: la relación entre la chatarra y la ciudad de Barcelona
Medios de comunicación
El futuro del periodismo no lo está escribiendo una máquina
Para comentar en este artículo tienes que estar registrado. Si ya tienes una cuenta, inicia sesión. Si todavía no la tienes, puedes crear una aquí en dos minutos sin coste ni números de cuenta.
Si eres socio/a puedes comentar sin moderación previa y valorar comentarios. El resto de comentarios son moderados y aprobados por la Redacción de El Salto. Para comentar sin moderación, ¡suscríbete!