Centrais Sindicais e Folga Feminista na Galiza

Ana Viqueira, xornalista e recentemente elixida responsábel da Secretaría das Mulleres da CUT, subliña a súa ilusión neste 8M:“Temos un acordo ao 100% coas razóns e motivos desta folga. Aínda estamos no momento de decidir como apoiar, tanto nas accións que levemos como o papel que queremos e podemos desenvolver. Hai unha parte das centrais sindicais que apostan polos paros, como o ano pasado, pero a demanda do movemento feminista é a folga de 24 horas, e nós temos que encaixar este desexo co posicionamento de coidado interno á afiliación. Por un lado, apostamos por priorizar e camiñar cara e co movemento feminista, pero tamén queremos coidar e trasladar estes debates dentro da afiliación”.

A Secretaría das Mulleres da CUT manterá unha xuntanza este 27 de xaneiro para “reflexionar como queremos e como podemos estar nesta convocatoria, desde a honestidade e con respecto a todos os debates, e fixarmos unha postura colectiva e interna, que será trasladada ao conxunto da central sindical”. Para Viqueira estamos diante dun “debate político moi bonito, que demostra que estamos nos inicios. Agradecidas ao movemento feminista, por tirar de nós, xa que é unha chamada de atención, unha maneira de traballar xuntas, e é difícil, pero xera moita ilusión”.

Transformación do 8 de marzo: feminismo de clase

Para a CUT trátase dun “debate orgánico para todo o sindicato. Camiñar para adiante con moita firmeza, contundencia e acompañamento. Estamos transformando o 8 de marzo, conxugando o feminismo de clase con esta convocatoria”.

A CIG xa ten tomada a súa decisión sobre a súa aposta neste 8 de marzo: paros parciais e folga de mulleres. Houbo todo un proceso de debate, cun Encontro Nacional de Mulleres, con 258 delegadas de todo o territorio galego, no que “debatemos o tema do paro. Foi un longo debate neste encontro e nos distintos organismos. O corpo pedíanos unha folga de 24 horas pero non debemos obrar por impulso, porque senón estariamos en folga indefinida até que esta situación rematara. A última folga xeral en Galiza foi no 2012, e a crise segue a bater nos centros de traballos, e aínda máis nas mulleres”, sinala Marga Corral, secretaria confederal de Mulleres da CIG.

Paros e concentracións ás portas das empresas

“As mulleres non somos conscientes da situación que vivimos como xénero e clase. Non todas identificamos a problemática de xénero como propia. Optamos polos paros para que as mulleres saiamos ás portas dos centros de traballo, visualizar este paro e arroupar as mobilizacións do movemento feminista. O noso debate foi longo e continúan dándose estes debates nas asembleas”, acrecenta Corral.

Neste mes de xaneiro están a ter lugar asembleas de delegadas e abertas á afiliación feminina nos locais da CIG, e en febreiro convocarán asembleas conxuntas para preparar o 8 e o 10 de marzo en cada comarca. “Levo máis de 15 anos na CIG, e é a primeira vez que ten esta transcendencia o 8 de marzo. Por fin o poñemos, máis alá da transversalidade, ao mesmo nivel que calquera outra reivindicación”.

A folga para a central sindical nacionalista configúrase como “un ensaio para mellorar cara ao futuro, un traballo novidoso e revolucionario”.

A folga no ensino

Pía Outeiriño, responsábel da Secretaría da Muller do STEG, reafirma o compromiso deste sindicato na convocatoria de folga, como realizou o ano pasado, a través da Intersindical a nivel estatal e no seu ámbito galego de actuación. Como organización asemblearia “aínda estamos decidindo a nivel galego que decisións tomar, tanto a nivel educativo, con actividades na clase, e tamén con accións enfocadas a que as nosas afiliadas poidan exercer o seu dereito á folga. Nós, como profesorado, tentamos transformar o mundo, loitamos pola igualdade real, que agora mesmo non se dá, e o noso papel pensamos que é primordial, desde o espazo das aulas. Temos moito feito e avanzado grazas ao feminismo, pero queda moito camiño por percorrer”. Sobre a cuestión da convocatoria de folga salienta que “damos cobertura legal, pero non queremos colgarnos medallas porque o protagonismo para nós é o do movemento feminista neste día”.

As labregas e as mulleres do rural tamén paran

María Ferreiro, secretaria das Mulleres do SLG, infórmanos que desde este sindicato agrario van apoiar e secundar a folga, mais con “certa complexidade de fondo: traballamos en entornos rurais, somos labregas e eu, por exemplo, son titular dunha explotación gandeira, e hai certas tarefas que temos que facer si ou si. É unha complexidade na nosa actividade”.

No mes de febreiro o SLG realizará asembleas para achegarlles este debate ás mulleres labregas e do rural. Así, incide en que “no rural falta información, polo que faremos actos específicos en distintas comarcas. Aínda non temos definido o propio 8 de marzo que actos realizaremos, pero queremos facer accións nas cabeceiras de comarca para visibilizar a nosa situación como mulleres labregas e do rural. Cremos que é unha oportunidade para que de novo se escoiten as nosas reivindicacións como mulleres e tamén que vaiamos máis alá. Falaremos de titularidade das terras, da cotización da seguridade social, pero tamén está a outra parte: o traballo reprodutivo e de coidados cando hai unha ausencia de servizos públicos que nos axuden nin asistan. Para nós é un debate moi necesario”.